eylemek

eylemek

(-den) 1. Bir kişiden veya bir şeyden yoksun bırakmak: “Yurdumdan yuvamdan eyledi beni / Yârsız dünya malı bana pul gibi” -Âşık Veysel. 2. (yar) Etmek, yapmak: “Arap atlar yakın eyler ırağı.” -Dadaloğlu.

eylemek

Un yapılan buğday ve diğer tahılları kalburlayıp kesmüğünü ayırmak.

eylemek

1. Yufka açmak. 2. Ekmek yapmak. 3. Karıştırmak, yoğurmak.

eylemek

Ham deriyi işlemek, deriyi sumaklamak.

eylemek

Eylemek, yapmak

eylemek

Eylemek, durdurmak

eylemek

Eylemek, durdurmak; bekletmek

eylemek

Durdurmak

eylemek İng. act, operate

I. Temel anlamı: 1. Kılgılı etkinlik, etkin olmak. 2. Bir şeyi gerçekleştirmek ya da değiştirmek üzere bilinçli istenç edimi; bir ereğe yönelmiş bilinçli bir etkinlik. (Her türlü otomatik tepki ve sürüklenişin karşıtı.) II. Aşamalarına göre: 1. Üzerinde düşünmeden içgüdüyle yapılan, ama "ben"le belirlenmiş, ereğinin bilincinde olan eyleme. 2. Bir erek güden usa uygun eyleme. 3. İçgüdü, erek ya da ilgilerle (çıkarlarla) belirlenmiş eylemin karşıtı olarak, koşulsuz olanla belirlenmiş eylem. (Ör. ahlaksal eylem.) III. Yönüne göre: Eylemle ortaya çıkan değişmenin dış ya da iç dünyaya ilişkin oluşuna göre: 1. dış, 2. iç eylem olarak ayrılır.

eylemek

1. Yapmak, inşa etmek, imâl etmek. 2. Yaratmak. 3. Demek, buyurmak, söylemek. 4. Nasbetmek, tayin etmek.

---

eylemek ile benzer kelimeler

düş eylemek, (tüş eylemek, tuş etmek, düş etmek, tuş eylemek, tuş kılmak) 1. Rast getirmek, karşı karşıya getirmek, nail etmek. 2. Müptelâ kılmak, giriftar etmek, uğratmak. 3. Havale etmek

aşaklık eylemek, (aşağlık eylemek, aşaklık kılmak) Tevazu göstermek.

davarı salma eylemek, (tavarı salma eylemek) Hayvanı başıboş bırakmak

don eylemek, (ton eylemek) Elbise yapmak

doyum eylemek, (toyum eylemek) Ganimete kavuşturmak, zengin etmek

abat etmek (veya eylemek) 1) bayındır duruma getirmek; 2) zenginleştirmek; 3) rahata kavuşturmak, gönendirmek.

ad eylemek Ad vermek, adlandırmak.

ağız bir etmek, (ağız bir eylemek) Söz birliği yapmak.

---