efendim nerede, ben nerede?

efendim nerede, ben nerede?

“ben ne diyorum, siz ne diyorsunuz” anlamında kullanılan bir söz.


efendim nerede, ben nerede? ile benzer kelimeler

ben yokum (veya ben bu işte yokum)

“ben bu işe karışmam” anlamında kullanılan bir söz.

evladı ben doğurdum ama gönlünü ben doğurmadım

“bir kimse evladına emredip birçok şey yaptırır ancak onun gönlüne hükmedemez” anlamında kullanılan bir söz.

efendim

ünl. (efe'ndim) 1. Bir sesleniş karşısında “buradayım” anlamında kullanılan bir söz: Hasan! -Efendim! 2. Anlaşılmayan bir sözü tekrarlatmak için söylenen bir söz: Ne, ne, ne, ne dediniz ! 3. Karşı çıkma, paylama cümlesini pekiştirmek için söylenen bir söz...

evet efendim söyleşmesi

Hacivat ile Karagöz arasında söz cambazlığına dayanan atışmalı söyleşme. Hacivat bu atışmada Karagöz'e «evet efendim» dedirterek ona kibarlık öğretmek ister.

geç! (veya geç efendim!)

“kulak asma, önem verme!” anlamında kullanılan bir söz: “Biz ev yaptırdık ama sen bize bakma; bizim paramız vardı. Geç efendim geç; bu işler sizin gibilerin harcı değil.” -N. Kurşunlu.

bir abam (postum) var atarım, nerede olsam yatarım

tek başına yaşayan bir kimse, sorumluluğunda başkaları olmadığı için rahat hareket eder.

feneri nerede söndürdün

şaka geç kalanlara takılmak için söylenen bir söz.

nerede

zf. 1. Hangi yerde? “Şimdi sen, kızın olduğunu bilmiyor musun?” -A. Ümit. 2. ünl. “İmkânsız” anlamında kullanılan bir söz: “Sözde hislerimi, hatıralarımı günü gününe yazacaktım. Nerede!” -Ö. Seyfettin.


"efendim nerede, ben nerede?" karakter analizi

  • efendim nerede, ben nerede?, 27 karakter ile yazılır.
  • e harfi ile başlar, ? harfi ile biter.

Karakter dağılımı

  • 'e', 'f', 'e', 'n', 'd', 'i', 'm', ' ', 'n', 'e', 'r', 'e', 'd', 'e', ',', ' ', 'b', 'e', 'n', ' ', 'n', 'e', 'r', 'e', 'd', 'e', '?', şeklindedir.
  • efendim nerede, ben nerede? kelimesinin tersten yazılışı ' ?ederen neb ,ederen midnefe' diziliminde gösterilir.