cem

cem Ar. cem¤

a. 1. Toplama, bir araya getirme: Haymana'da ayrıca kuvvet cemine teşebbüs ettiler. -Atatürk. 2. db. esk. Çokluk. 3. mat. esk. Toplama.

cem

Tencere.

cem

Cam.

cem

Çayır, çimen.

cem

< Ar. cem: cem; toplanma. || cem olmak: toplanmak

cem

< Ar. Cem: Alevilik törelerine göre toplanma, birlikte yapılan toplu törenin adı

cem

Su tası. (Baykara *Selim, *Susuz -Kars)

Cem Köken: Far.

Cinsiyet: Erkek 1. Hükümdar, şah. 2. İran mitolojisinde şarabı bulan. 3. Ar. Toparlanma, bir araya gelme.

CEM İng. contagious equine metritis

Bulaşıcı kısrak metritisi.

cem ile benzer kelimeler

a. din b. Mevlevi ve Bektaşi tekkelerinde kadın ve erkeğin birlikte katıldığı, dinî müzikli sohbet töreni, ayinicem.

< Ar. cemâ'ât: Alevilerin bir araya gelmesi

dernek.

cermankalemi Kapı ve pencerelere menteşe takmaya yarayan üç dişli bir demir araç. (*Aksaray -Niğde)
yücelik etmek Kibir, azamet satmak.
Yuvademirciler Çankırı ili, Eldivan ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
uygulayımcıerki İng. technocracy 1. Ekonomik yaşamın ve devlet yönetiminin siyasacıların değil, uygulayımcıların ve iş ada
ticari işlem İng. commercial transactions, business transactions 1. İktisadi bir etkinlikle ilgili her türlü yasal işle