budak

budak, -ğı

a. bit. b. 1. Ağacın dal olacak sürgünü. 2. Dalın gövde içindeki başlangıç yeri olan ve tahtalarda görülen yuvarlak koyuca renkte sert bölüm.

budak

Damların üstünü düzeltmekte veya yağmurdan sonra çatlakları kapatmakta kullanılan silindir şeklindeki taş.

budak Osm. budak

Yaşayan ağaçta dalın gövde içinde kalması sonunda oluşan silindirsel sert bölüm.

budak, (butak)

1. Dal. 2. Şube, teferruat.

Budak Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. İnce ve küçük dal. 2. Ağaç gövdesinde tomurcuk çıkacak yuvarlak boğum.

Budak

Ağrı ili, Diyadin ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Budak

Ağrı ili, Doğansu bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Budak

Diyarbakır ili, Lice ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Budak

Gaziantep ili, Burç bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Budak

Gümüşhane ili, Torul ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Budak

Kırşehir ili, Mucur ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Budak

Konya ili, Hüyük ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Budak

Malatya ili, Arapgir ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Budak

Ordu ili, Çamaş ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

budak ile benzer kelimeler

budak çürüğü Osm. Kırılan dalların budak yerlerinin temizlenip düzeltilmemesi halinde mantar ye nemin gövdede ilerleyip oluşturduğu çürüklük.

budak delgisi Osm. budak matkabı Büyük delik delmek ve genellikle budakları yamamak için kullanılan, merkezleme uçlu ve çevre kesicili ağaç delgisi.

budak deliği a. Tahtalardaki budak yerinin çıkarılmasından sonra ortaya çıkan boşluk: “Duvarda asılmış bir şapka âdeta canlanmış, altında bir kapkara bir tek göz gibi bakıyor.” -R. N. Güntekin.

budak makinesi Osm. İş parçaları üzerindeki budakları delerek oymak ve yerlerine yama hazırlamakta kullanılan ağaçişleri makinesi.

budak matkabı bk. budak delgisi.

budak özü a. bit. b. Taze sürgün.

çıkar budak , -ğı a. Çevresi ile bağlantısı zayıflayan ve bazı ağaç türlerinde kendiliğinden düşebilen budak türü. Ağaç kuru iken yapılan tahtadaki budak.

dal budak salmak 1) karmaşık bir biçimde yayılıp genişlemek: “Samimiyetimizin her köşesinde heybetli çınarlar gibi dal budak salmıştı.” -O. S. Orhon. 2) soy yönünden genişleyip yayılmak.

---