birey

birey

a. 1. Kendine özgü nitelikleri yitirmeden bölünemeyen tek varlık, fert. 2. Doğa bilgisinde türü oluşturan tek varlıklardan her biri. 3. man. Bir türün kapsamı içine giren somut varlık. 4. ruh b. İnsan topluluklarını oluşturan, insanların benzer yanlarını kendinde taşımakla birlikte, kendine özgü ayırıcı özellikleri de bulunan tek can, fert. 5. top. b. Toplumları oluşturan ve düşünsel, duygusal, iradeyle ilgili nitelikleri toplum içinde belirlenen insanların her biri, fert.

birey

Epeyce, iyice, usule uygun şekilde: Yağmur birey yağdı.

birey

Bire hey.

birey İng. individual

Bir grup canlının yapı ve görevleri bakımından tek bir varlık olan tek bir organizması; tür meydana getiren ve çiftleşebilen organizmaların her biri. Fert.

birey İng. individual

1. Belirli bir tür içinde kimi özellikleriyle öbürlerinden ayrılan ve bölünmez bir bütünlüğü olan varlık. 2-Bir toplumu oluşturan birimlere verilen ad.

birey İng. individual

(Lat. indiviuum, = bölünmeyen < dividere = bölünmek)(Yun. a-tomon = bölünmeyen kendi içinde bölünmez olan] 1-Kendine özgülüğünü yitirmeden bölünemeyen "tek" varlık. // Genel olarak her var olan bir birey olabiliceği gibi, bağımsız bir kişi olan insan da bir bireydir. 2-(Mantıkta) Bir türün kapsamı içine giren somut varlık. // Cins içinde bir çok türler vardır, her türde de her birinin kendine özgü nitelikleri olan belirsiz sayıda birey bulunur.

birey

ferd.

birey İng. individual

Bir evrenin öğesi olan nesne; bir adın gösterdiği nesne. || Anl. gösterilen, değişken değeri. Krş.. özbirey.

birey Osm. ferd

(botanik, zooloji)

birey İng. individual

İnsan topluluklarını oluşturan, insanların benzer yanlarını kendinde taşımakla birlikte kendine özgü ayırıcı özellikleri de bulunan tek canlıya verilen ad.

birey İng. individual

Toplumları oluşturan ve düşünsel, duygusal, istençsel nitelikleri toplum içinde belirlenen insanların her biri.

birey İng. individual

(anlamdaş. fert): Bir grup canlının, yapı ve görevleri bakımından tek bir varlık olan tek bir organizması; tür meydana getiren ve aralarında çiftleşebilen organizmaların herbiri.

---

birey ile benzer kelimeler

birey ekolojisi İng. autecology Bir türe ait birey veya bireylerin yaşama ortamlarıyla olan ilişkilerini inceleyen ekolojinin bir dalı.

birey oluş a. biy. Yumurtanın döllenmesinden bireyin yetkin duruma gelmesine kadar geçirdiği gelişim evrelerinin bütünü, ontogenez, soy oluş karşıtı.

birey simgeler bk. sabit simge.

birey soyutlayıcısı İng. individual abstractor a adından, bu adın kaplamını gösteren X.a deyimini oluşturan X sıfırlı kaplamsal izerge soyutlayıcısı: (X.a) = a.

birey üstü Alm. Überindividuell 1. Tek bireyi aşan. 2. Genellikle bireylerin çevresini aşan, bireylerin bilincinden bağımsız olan.

gerçek birey İng. actual individual Gerçek tamdurumda varolan, başka bir deyişle ( ) gerçek tamdurumunun evreni ( ) kümesinin öğesi olan birey.

olanaklı birey İng. possible individual Gerçek ya da gerçek olmayan bir tamdurumda varolan birey.

soy oluş ve birey oluş İng. philogenesis and ontogenesis Örgenliklerin tarih içinde birbirleriyle kesinlikle bağlantılı biçimde birer soy ve birey olarak belirmeleri süreçleri, bk. soy oluş, bireyoluş.

---