bir elemet

elemet

1. Çok. 2. İri, büyük, kocaman.

Büyük, kocaman.

< Ar. alâmet: alamet; büyük ve acaip şey; bk. elamet. || bir olmak: maskaralaşmak

Alamet

bir anaya bir kız, bir kafaya bir göz

“bir başa bir göz ne kadar gerekli ise bir anneye bir kız da o denli gereklidir” anlamında kullanılan bir söz.

bir mıh bir nal kurtarır, bir nal bir at kurtarır

“herhangi bir olayı, bir işi, bir ödevi küçümsememek, önemle ele almak gerekir” anlamında kullanılan bir söz.

bir ... bir (veya bir de)

hem ... hem: “Denize bir konup bir kalkan martılar yüksekten avlarına bakarak haykırışırlar.” -A. İlhan.

bir el bir eli yıkar, iki el bir yüzü yıkar

bazı durumlarda yardımcısız iş yapılamayacağını anlatan bir söz.

(biri veya bir şey) bir yana dünya bir yana

bir varlığa çok değer verildiğini anlatmak için kullanılan bir söz: “Mercan Usta bir yana dünya bir yana.” -Halikarnas Balıkçısı.

ağız bir etmek, (ağız bir eylemek)

Söz birliği yapmak.

arka bir etmek, (arka bir eylemek)

Birbirine muzaharet etmek.