bile koşmak

düzmek koşmak, (düzüp koşmak)

1. Tertip, tanzim etmek. 2. İyice süslemek. 3. Nakşetmek, resmetmek

bile bile

zf. Bilerek, isteyerek, önceden tasarlayarak, düşünülerek, kasten: “Paranın geldiği yeri, inanmayacağını sana söylüyorum.” -İ. O. Anar.

bile bile lades

1) kötü bir durumu öyle gerektiği için kabullenmiş görünme, bilerek aldanmış görünme: “Benimki bir yapı meselesi. Ben böyleyim. Benimki . Aldırmıyorum, hoşgörümü kullanıyorum.” -N. Meriç. 2) sonucun kötü olacağını bilse bile bir işe girme.

angaryaya koşmak

birini zorunlu olmadığı hâlde bir işte çalışmaya zorlamak.

arkasından koşmak

1) iş yaptırmak için birinin arzusunu kollamak, görüşme fırsatı aramak; 2) birine çok ilgi duymak.

at koşmak

At koşturmak.

badi badi yürümek (veya gitmek veya koşmak)

ördek gibi iki yana sallanarak yürümek (gitmek, koşmak): “Hani biz bir çayırda arabayla geçerken bir boğa çıkageldi, köylü korkudan nasıl badi badi koşmaya başlamıştı?” -A. Ş. Hisar.

baş koşmak

bir işi başarmak için çalışmak: “Artık evde herkesten fazla bağırıp gülmüyor, çocuklarla eskisi gibi baş koşmuyordu.” -R. N. Güntekin.

Önayak olmak.

Alâka göstermek, uğraşmak, münakaşa etmek iddia etmek, rekabe...