biçimsiz

biçimsiz

sf. 1. Kendine özgü bir biçimi olmayan, biçimi bozuk, şekilsiz. 2. Kötü, hoş olmayan, yakışıksız: “Ancak ansızın kız karşısına çıkınca sözüne bir biçimsiz yerinden başlamış oldu.” -M. Ş. Esendal. 3. fiz. Kendine özgü billurlaşmış bir biçimi olmayan (madde), amorf. 4. zf. Kötü bir biçimde: “Küpeşteden bırakılan bir kalas gibi biçimsiz düştü.” -S. F. Abasıyanık.

biçimsiz Fr. Contrefait
biçimsiz İng. amorphous

Örütlenmeyen ve belirli geometrik biçimi olmayan katı görünümlü özdeklerin niteliği.

biçimsiz İng. amorphous
biçimsiz İng. amorphous

fizik, kimya: Kendine özgu kılca birimleri olmayan (özdek).

---

biçimsiz ile benzer kelimeler

biçimsiz dil İng. formless language Sözcüklerin anlamı, takılarla ya da çekimle değil de, tümce içindeki yerlerine, seslerine göre değerlendirilen dil. bk. tekheceli dil, soyut dil.

biçimsiz doğum Fr. Dyskyésie

biçimsiz küre İng. amorphus globosus En çok sığırlarda, dolaşım yetersizliği veya kromozom bozukluğundan kaynaklanan, üzeri kıllı deriyle örtülü, gelişmemiş kemik ve organ taslaklarından ibaret yuvarlak ve biçimsiz bir vücuttan ibaret yapılış bozukluğu gösteren dölüt, am...

biçimsiz yaratık Fr. Monstre

gençlik biçimsiz oynak yalımı Fr. Legg (maladie de)

kızansal biçimsiz kemik-kıkırdak yalımı Fr. Legg (maladie de)

---