beraber

beraber Far. ber¥ber

zf. (bera:ber) 1. Birlikte, bir arada: “Hayata beraber başladığımız / Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir” -C. S. Tarancı. 2. -e rağmen, -e karşın: “O günkü birdirbirler, köşe kapmacalar, esir almacalar çocukça olmakla beraber herhâlde daha erkekçeydi.” -A. N. Asya. 3. sf. Aynı düzeyde: “Bina taş, merdiveni yok, toprakla beraber.” -A. Rasim.

beraber Fr. Coïncident< Far. berâber) birlikte, bir arada

---

beraber ile benzer kelimeler

anca beraber, kanca beraber “iki veya daha çok kişi yaptıkları iş kötü de gitse birbirlerinden ayrılmamalıdırlar” anlamında kullanılan bir söz: “Gitmem Hasan, gitmem... Artık .” -O. C. Kaygılı.

atbaşı (beraber) gitmek eşit durumda olmak: “Bu çeneyle atbaşı giden keskin bir zekâsı var.” -C. S. Tarancı.

ayak beraber Beraberce, hep birden.

başımla beraber memnunlukla, seve seve: “Ben de postu senin eve sererim. A, gel Sedat, .” -S. F. Abasıyanık.

beraber itmek Bir araya getirmek.

boyu beraber kendi boyu kadar: Boyu beraber çocuğu var.

bununla beraber zf. Bununla birlikte: “Bununla beraber odama kimseye görünmeden girdiğime memnun oldum.” -K. Bilbaşar.

göbeği beraber 1. Kardeş. 2. İkiz (kardeş).

---