bel

bel

(I) a. hlk. İşaret.

II) a. 1. anat. İnsan bedeninde göğüsle karın, sırtla kalçalar arasında daralmış bölüm: “Kolum, boynundan beline doğru kayıyor.” -Y. Z. Ortaç. 2. anat. Bu bölümün, sırtın altına rastlayan bölgesi: Bel ağrısı. 3. anat. Hayvanlarda omuz başı ile sağrı arası. 4. Dağ sırtlarında geçit veren çukur yer: “Çıksam yüksek bellere gün eylesem / Acep nazlı yâr duyar mı ola?” -Halk türküsü. 5. Geminin orta bölümü. 6. Bardak, şişe, vazo vb.nin ortasındaki dar bölüm.

III) a. fizy. Meni.

bel Far. bel

(IV) a. Toprağı aktarmaya veya işlemeye yarayan, uzun saplı, ayakla basılacak yeri tahta, ucu sivri kürek veya çatal biçiminde bir tarım aracı.

V) a. (Graham Bell özel adından) fiz. Ses şiddetiyle ilgili birim.

bel Fr. Bel
bel

İşaret, nişan: Bizim kuzulara bel ettim.

bel

1. Meni, sperma. 2. Omurga.

bel

1. bk. belen (I)-1. 2.bk. belen (I)-2. 3. Dağ silsilesi, sıradağ. 4.bk. belen (I)-4.

bel

Tarlanın ortası: Bizim tarlanın beli çukurdur.

bel

Suların ayırım yeri.

bel

Seviye: İki köyde bir belde.

bel

Davar sağılan yer.

bel

Çelik oyununun bir bölümü.

bel

Ateş küreği.

bel

Çocuğun anne karnında boğulmasına sebep olan bir hastalık.

bel

Tepe, yüksek yer, üzeri yassı tepe, ufak tepe.

bel

Sırt, bayır, yamaç, dağ eteği.

bel

Dağ üzerindeki yüksek geçit, yol, dönemeçli, dik dağ yolu

bel

Nişan

bel

1. İki tepe arasındaki geçit veren alçak yer. 2. Orta, orta bölüm: Tarlanın beli. 3. Sırt, yamaç.

bel

İm.

bel

Kürek, geçit

bel

Sapında ayak yeri olan metal kürek; geçit; orgasm; bel

bel

Çapalama aleti

bel

Toprağı kazmakta kullanılan bir cins kürek

bel

Belirti, iz, işaret

bel İng. waist

Vücudun göğüs ile karın bölgeleri arasında kalan kuşak kısmı.

bel

bk. boyun.

bel Osm. katan

(biyoloji)

bel Fr. bêche

(tarım)

I) Tarlayı altüst yapmakta kullanılan araç. (Özgüney, Yalova, Küçükkabaca *Uluborlu -Isparta)

II) 1. Bağ ve bahçelerde toprağı alt üst yapmakta kullanılan araç. (Özgüney *Yalvaç; Küçükkabaca *Uluborlu -Isparta) 2. Ev döşemesi. (Kayalık *Susuz -Kars) 3. Ev tavanı. (Bölükbaşı *Selim -Kars)

---

bel ile benzer kelimeler

bel bel zf. hlk. “Aptalca, anlamsızca, donuk bir biçimde bakmak” anlamlarındaki bakmak deyiminde geçen bir söz.

bel bel etmek İşaret koymak, işaretlemek.

bol bol yiyen bel bel bakar “kazandığını ölçüsüzce harcayan ve ilerisi için bir şey artırmayan kişi, kazançsız kaldığında acıklı bir duruma düşer” anlamında kullanılan bir söz.

aşak bel Dağın yukarısı.

bel ağacı 1. Keten liflerini dolayarak ip, sicim veya halat haline getirmeye yarayan araç. 2. Ağır yük konulduğu zaman, eğrilmeye engel olmak için arabanın altına ve ortasına konulan ağaç. 3. Bel yapmak için kullanılan bir çeşit ağaç. 4. At ve eşeğe palanla odun yüklerken ip takmak için...

bel ağrısı a. Bel çevresinde oluşan ve duyulan ağrı.

bel alıştırması Beli güçlendirmek için, ayaklar açıkken, yerde duran gülleyi eğilip alma ve baş üzerine kaldırıp indirme biçiminde yapılan alıştırma.

bel altı Uçurumların, yarların ve bazı dağların altında görülen oyuk, barınak yer.

---