başına boş

boş boş

zf. 1. Bir şey yapmadan. 2. Amaçsız, anlamsız, anlamadan: “Boş boş baktığımı görünce öfkelenip elindekileri bir köşeye attı.” -O. Pamuk. 3. Bilinçsizce.

boş gezenin boş kalfası

işsiz güçsüz dolaşan (kimse): “Oraya daha çok emekliler ya da ağırbaşlı orta yaşlılar giderdi.” -H. Taner.

dağ başına kış gelir, insanın başına iş gelir

“dağ başında kışın fırtına eksik olmadığı gibi kişinin yaşamında da yıpratıcı olaylar eksik olmaz” anlamında kullanılan bir söz.

darısı ... başına (veya darısı başına)

bir başarı, bir mutluluk başkası için istendiğinde söylenen bir söz: “Geçenlerde, darısı dostlar başına, kızını everdi.” -H. Taner.

ağzı boş

Boşboğaz, geveze, sır tutmaz.

Kerpeten.

azı boş

Sır tutmayan.

baş olan boş olmaz

1) “bir yerde baş olan kimse taşıdığı değer dolayısıyla o yere gelmiştir” anlamında kullanılan bir söz; 2) “işbaşındaki kişinin işi çoktur” anlamında kullanılan bir söz.

başı boş

Evlenmemiş.