başı boş

başı kayusu olmak, (başı kayısı olmak, başı kayu olmak, başlu başı kayusu olmak)

Başı dertte olmak, başının derdine düşmek.

başı yelli, (başı yellü, başı yillü)

Hafif - meşrep, havalı.

boş boş

zf. 1. Bir şey yapmadan. 2. Amaçsız, anlamsız, anlamadan: “Boş boş baktığımı görünce öfkelenip elindekileri bir köşeye attı.” -O. Pamuk. 3. Bilinçsizce.

boş gezenin boş kalfası

işsiz güçsüz dolaşan (kimse): “Oraya daha çok emekliler ya da ağırbaşlı orta yaşlılar giderdi.” -H. Taner.

başın başı, başın da başı var

“toplum içinde hiç kimse başına buyruk değildir, başta bulunan her kişinin üstünde daha büyük bir baş vardır” anlamında kullanılan bir söz.

ağzı boş

Boşboğaz, geveze, sır tutmaz.

Kerpeten.

azı boş

Sır tutmayan.

baş olan boş olmaz

1) “bir yerde baş olan kimse taşıdığı değer dolayısıyla o yere gelmiştir” anlamında kullanılan bir söz; 2) “işbaşındaki kişinin işi çoktur” anlamında kullanılan bir söz.