bağlaç zarf

bağlaç

a. db. Eş görevli kelimeleri veya önermeleri birbirine bağlayan kelime türü, rabıt, rabıt edatı: Ve, ya, veya, ya da birer tır.

Yoğurttan yağın ayrılıp ayrılmadığına bakmak için yayığın deliğinden içeri sokulan ince, uzun çubuk...

bağlaç asıntısı

Bir bağlaçtan sonra araya giren sözün uzaması dolayısıyla cümlenin nasıl başladığı unutularak başka bir tarzda bitirilmesi: Sen hem sabahtan akşama kadar çalış didin, dünyanın zahmetini çek, bir de geceleri rahat etmemek gibi.

bağlaç deyimi

Bununla beraber, o ise ki gibi bağlaç görevinde olan deyim.

bağlaç grubu

a. db. Bağlaçla veya bağlaçsız birbirine bağlanmış olan, aynı nitelikte iki veya daha çok kelimeden oluşan öbek, bağlaç öbeği.

bağlaç öbeği

a. db. Bağlaç grubu.

bağlaç tekrarlanması

(Derleme.. tekrarlı bağlaç, çatallı bağlaç) Eş görevli öğeler arasında aynı bağlacın tekrarlanarak kullanılması: Günlerce ne gördüm ne de bir kimseye sordum; Ne Ahmet ne de Ali bu işi yapabilir; Ayşe ya gelir ya gelmez; Bende çalıştım o da; Kâh konuşarak kâh susarak ilerliyord...

birleşik bağlaç

İki veya daha çok kelimenin birleşip kaynaşması ile oluşan bağlaç: -demek ki, hâlbuki, nitekim, öyle ki, öyleyse, veya, veyahut gibi. “Kılıç alacaksan kesene bak” denilmiştir. Demek ki, aslında kesen kılıç dağil, para kesesi!… (K. Tahir, Devlet Ana, s. 204). Nasıl bir tavır ta...

çatallı bağlaç

bk. Bağlaç.