atılım

atılım

a. 1. Atılma işi. 2. İleri atılma. 3. Hızla ilerleme, hamle, savlet: “Çocuklar her atılımını boşa çıkarıyor, onunla alay ediyorlar.” -A. İlhan. 4. Sayı kazanmak amacıyla yapılan atılış, hücum. 5. mec. Herhangi bir konuda ilerleme çabası: “Çok hızlı bir gelişmeyle kısa bir süre içinde çok büyük atılımlar yapılmıştır.” -M. And.

atılım İng. appeal

Sıçramaya girerken atılım hareketi.

atılım İng. leap

Niceliksel değişmelerin bir toplumsal olgunun eski niteliklerinde değişikliklere yol açıp yeni bir nitelik ortaya çıkardığı köklü değişiklik aşaması.

atılım İng. attack

Doğrudan doğruya sayı kazanmak amacıyla yapılan hamle.

atılım İng. attack

Doğrudan doğruya sayı kazanmak amacıyla yapılan hamle.

---

atılım ile benzer kelimeler

atılım duruşu (öne, yana, arkaya) İng. lunge Türlü cimnastik alıştırmalarına temel olan bir başlama duruşu; türlü yönlere adım duruşlarında, gövdenin bükülü bacak üzerine eğilmesi ve gergin bacakla bir doğrultuya getirilmesiyle vücut ağırlığının o yöne aktarılması.

atılım yürüyüşü Alm. Ausfallgang Geniş adımla ve ağırlığı öndeki bükük diz üzerine vererek yürüme.

öne atılım duruşu İng. lunge position forward Öne bükülü adım duruşunda, gövdenin, öne eğik arkadaki gergin bacakla bir doğrultuya getirildiği ve vücut ağırlığının önde tutulduğu durum.

yana atılım İng. lunge sideways Vücudun, yana genişçe bir adım alıp ağırlığı yandaki bacak üzerinde tutarak ayakta bulunduğu durum.

---