arı

arı

(I) sf. 1. Temiz. 2. Yabancı şeylerden arınmış, katışıksız, saf, halis. 3. Günahsız.

II) a. hay. b. Zar kanatlılardan, bal ve bal mumu yapan, iğnesiyle sokan böcek (Apis mellifica).

arı

Temiz, tertemiz, saf, iyi.

arı

Topaç.

arı

Yağlı, semiz, kalın.

arı

Kutsal.

arı

-den doğru, -den yana: Doğudan ârı bir fırtına koptu.

arı

1. Ağrı, sızı. 2. Tifo.

arı

Ağrı, sızı.

arı

Ağrı

arı

Ağrı, acı

arı

-e doğru

arı

Ağrı, sızı, acı

arı

Beri

arı

Ağrı, sancı

arı

Yönünden, tarafından

arı İng. bee

Zarkanatlılar dizisinden birçok böceğin, özellikle arılar familyasına bağlı türlerin genel adı.

arı İng. pure

Bir kimyasal özdeğin yabancı özdeciklerden arınmış niteliği.

arı İng. pure

İçinde yabancı özdek bulundurmayan, temiz, katışıksız (özdek).

arı İng. pure

Kalıntısız ve katışkısız olan.

arı Osm. zenbur, nahl

(tarım)

arı Fr. pur

(kimya)

arı, (aru (I), arık (I)

1. Temiz, pak, saf. 2. Müberra, berî. 3. Güzel, parlak.

Arı Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Temiz. 2. Yabancı şeylerden arınmış, katışıksız, saf. 3. Kutsal. 4. Günahsız. 5. Çiçeklerden bal yapan böcek. 6. Çalışkan.Cinsiyet: Kız 1. Temiz. 2. Yabancı şeylerden arınmış, katışıksız, saf. 3. Kutsal. 4. Günahsız. 5. Çiçeklerden bal yapan böcek. 6. Çalışkan.

---

arı ile benzer kelimeler

arı etmek, (arı eylemek, arı kılmak) Temizlemek.

arı etekli, (arı eteklü, aro etekli) İffetli, namuslu.

ana arı a. hay. b. Arı beyi. bk. kraliçe arı bk. kraliçe

arı açınık veya ağız açınığı Fr. voyelle pure, orale ou buccale Geniz sesi vermiyen açımk.

arı ağırlık İng. Net weight Malın tüm sarmalaçları çıkarıldıktan sonra kalan ağırlığı.

arı akarları İng. bee mites Arılarda parazitlenen Varroa jacobsoni ve Acarapis woodi vb. türler.

arı altın İng. fine gold Yirmi dörtte ikisi altın ve ikisi maden olmak üzere yapılan birleşim.

arı altöbek İng. pure subgroup G öbeği verildiğinde, ( )olduğunda ( ) olacak biçimde bir ( )öğesi varlayan H altöbeği.

---