araç

araç, -cı

a. 1. Bir iş yapmakta veya sonuçlandırmakta gücünden yararlanılan nesne. 2. Taşıt: “Araçlarından inen iki polis sulara basmamak için sıçrayarak kapıya doğru yaklaşıyorlar.” -A. Ümit. 3. mec. Kişiler veya nesneler arasında bağlantı sağlayan şey, vasıta: “Bu yüzden iyi anlaşmak için araçların mükemmelliği söz konusu değildir.” -İ. Özel.

araç Fr. Agent
araç

1. Araba oku, arış. 2. Sınır işareti, büyük sınır taşı.

araç İng. instrument
araç İng. tool
araç

vâsıta.

araç İng. agent

Bir özdeği etkileyerek onda değişikliğe yol açan özdek ya da kuvvet.

araç İng. tool

Bir işin yapılmasında, bir makinenin, bir motorun sökülmesi, takılması, ayarı ya da işletilmesinde kullanılan aletlerden her biri.

araç Osm. alet

bk. alet.

araç İng. tool, device

Bilgi üretmek üzere seçilen yordamların öngördüğü işlemleri yerine getirmeye yarayan kullanak ya da olanak.

Araç, -ç'ı

öz. a. (a'racı) Kastamonu iline bağlı ilçelerden biri.

---

araç ile benzer kelimeler

ağır araç , -cı a. Ağır vasıta.

Anderson-Hsiao araç değişken tahmincisi İng. Anderson-Hsiao instrument variable estimator

araç çubuğu İng. toolbar

araç değişken İng. IV İng. instrumental variable İng. instrumental variable Dizgeye ilişkin evrendeğerlerin tutarlı kestiricilerini ortaya çıkarmak için kullanılan önceden saptanmış d...

araç değişken sınaması İng. IV test İng. instrumental variable testing

araç değişken tahmincisi İng. IV estimator

araç değişken yöntemi İng. instrumental variable method

araç değişkenler tahmincisi İng. instrumental variables estimator

---