amir

amir Ar. ¥mir

a. (a:mir) 1. Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse: “Akıl öğrettiğim herif şimdi bana amir oldu.” -B. Felek. 2. tic. Satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse.


âmir

1) buyurucu, buyuran. 2) üst.


Amir Köken: Ar.

Söyleyiş: (a:mir) Cinsiyet: Erkek Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse.


amir ile benzer kelimeler

amir banka

İng. purchaser’s bank, issuing bank

Dışalımcının talimatıyla dışsatımcı lehine akreditif açan banka.

amir hüküm

, -kmü

a. huk. Yürürlükte ve uygulanması zorunlu olan hüküm: “Şiddet hareketine başvurulurken kanunların leri de zedelenmemeliydi.” -K. Korcan.


âmir hüküm İng.Jus cogens Alm.Jus cogens Fr.jus cogens

"amir" karakter analizi

  • amir, 4 karakter ile yazılır.
  • a harfi ile başlar, r harfi ile biter.

Karakter dağılımı

  • 'a', 'm', 'i', 'r', şeklindedir.
  • amir kelimesinin tersten yazılışı ' rima' diziliminde gösterilir.

(a,i,m,r) harflerinden ile oluşan bazı kelimeler

termit kaynağı
İng. thermite weld

Termit kaynağı yapma işlemi sonucu oluşmuş kaynak.

sarınabilmek

(-e) Sarınma imkânı veya olasılığı bulunmak.

kara semenderi
Lat. Mertensiella luschani

Kuyruklu iki yaşamlılar (Urodela) takımından, vücutları oldukça kalın, 17 cm

cermankalemi

Kapı ve pencerelere menteşe takmaya yarayan üç dişli bir demir araç. (*Aksaray -Niğde)

abalı memeliler
İng. flying lemurs

(Yun. dermatos: deri; pteron: kanat) Memeliler (Mammalia) sınıfının, etenliler (Placent

amir - Scrabble puan değerleri

HarfPuan
a1
m2
i1
r1
Toplam puan değeri5