aklı ırılmak

ırılmak

Ayrılmak, uzaklaşmak.

Ana karnında çocuk ters gelmek, yerini değiştirmek.

Yorulmak.

1. Kımıldamak, sarsılmak. 2. Yerinden oynamak: Göbeğim ırıldı.

Zayıf düşm...

aklı

sf. Beyazı bulunan, beyaz renkli: “Arabacı, içkinin söndürdüğü fersiz, kabarık, gözlerini kızın yüzüne yanaştırarak fısıldadı.” -P. Safa.

aklı almamak

1) biri bir şeyi anlayamamak, kavrayamamak; 2) bir şeyin olabileceğine inanmamak; 3) uygun bulmamak: Çocuğun bu geç saatte evden izinsiz çıkıp gitmesini aklım almıyor.

aklı başa yaş getirir

“deneyim, yıllar içerisinde elde edilir” anlamında kullanılan bir söz.

aklı başına gelmek

1) davranışlarının yanlışlığını sezerek doğru yolu bulmak: “O zaman her şey düzelir, erkeğin de aklı başına gelir.” -P. Safa. 2) ayılmak, kendine gelmek: “Bir hastalık hâli olduğu anlaşılan bu ilk sersemlikten sonra yavaş yavaş tedir.” -R. N. Güntekin.

aklı başında

sf. 1. Sürekli akıllı davranan: “İki insan şurada oturmuş konuşuyoruz.” -A. Ümit. 2. Doğru dürüst, kusursuz, akıllı başlı: “Bazı günler ne ve rabıtalı bir insandır.” -M. Yesari.

aklı başında olmamak

iyi düşünebilir durumda olmamak.

aklı başından gitmek

çok sevinçten veya çok korkudan ne yapacağını şaşırmak: “El âlemin çocuklarının tek evladını paraladıklarını düşündükçe aklı başından gidiyordu.” -E. Şafak.