akar

akar Ar. ¤a®¥r

(I) a. (aka:rı) esk. Kiraya verilerek gelir getiren ev, dükkân, tarla, bağ vb. mülk, akaret.

akar Fr. acare

(II) a. Halı, koltuk, yatak vb. yerlerde ve nemli ortamlarda yaşayan, astıma yol açabilen, insan vücudundan dökülen deri tozlarıyla ve parçacıklarıyla beslenen bir canlı türü.

III) a. Sıvı, mai, likit.

akar Fr. Coulant
akar

1. Irmak, dere, çay, küçük akarsu. 2. Çeşme, pınar, kaynak, su oluğu. 3. Çeşme yalağı. 4. Suni ipekli, âdi kumaş. 5. bk. akarca (I)-3.

akar

Daima akan çıban, sıraca, fistül.

akar

1. Çağlayan. 2. Akıntılı yer.

akar

İşleyen yara.

akar

bk. kene

akar İng. real estate

Kiraya verilerek gelir getiren taşınmaz mal.

akar İng. acarid

Akar takımına ait herhangi bir parazit.

akar

Akarsuların kenarındaki ya da içinden dere geçen çamaşırlık. (Kuzfındık, inönü -Eskişehir)

---

akar ile benzer kelimeler

akar akıllı İradesiz, dönek, duygusiyle hareket eden.

akar amber a. bit. b. Asya ve Amerika'da yetişen, odunu ceviz ağacınınkine benzeyen, güzel kokulu öz suyu olan büyük bir ağaç (Liquidambar orientalis).

akar bakar Bakışımlı (mütenazır) toprak meyli, haddıfasıllar.

akar balsara Fr. Téréniabin

akar edinmek kira geliri getirecek bir mal sahibi olmak: “Şöyle bir iki parça, sağlam nevinden irat ve akar edinip efendi efendi yan gel, sefana bak.” -E. E. Talu.

akar gokar 1. Çabuk bozulan (yiyecek için). 2. Kusur, eksik, sakatlık: Ne gadın gız, akarı gokarı yok.

akar hokar Bozulabilen, çürüyebilen şeyler: Akar hokarı bekletmiye gelmez.

akar mallar İng. wet goods Sıvı durumundaki mallar.

---