aciz

aciz, -czi Ar. ¤acz

a. 1. Gücü bir işe yetmez olanın durumu, güçsüzlük: “Kendimde mukavemet yerine zaaf, taarruz yerine aciz, mücadele yerine gevşeklik hissediyorum.” -E. İ. Benice. 2. Beceriksizlik: “Aczini bilmek de bir meziyettir.” -Ö. Seyfettin. 3. huk. Kişinin ve kuruluşun borcunu vaktinde ödeyememesi durumu.

aciz

Aciz, zavallı

aciz

ödeme güçsüzlüğü. ~ hâli: ödeyemezlik. ~ vesikası: ödeme güçsüzlüğü belgesi.

aciz

1. Düzyazıda, bir fıkranın son tümcesi. 2. Koşukta, koşanın ikinci dizesinin son yarısı. Karşıtı bk. sadır.

âciz Ar. ¤¥ciz

sf. (a:ciz) 1. Gücü bir işe yetmez olan, güçsüz: “İhtiyar imparatorluk, bu genç devlet karşısında âcizdi.” -Y. K. Beyatlı. 2. Beceriksiz: “Ne âciz heriflermiş, iki yıl daha dayanamazlar mıydı?” -R. H. Karay. 3. zf. Güçsüz veya beceriksiz bir biçimde: “Ayaklarındaki postalların yarısı yok bir hâlde mart havasının sert soğuğunda âciz ve sefil titriyordu.” -H. E. Adıvar. 4. a. Alçak gönüllülük gösteren kimsenin kendisinden söz ederken söylediği söz: “Biraz sonra Gazi yanına seryaveri Salih Bey'in yaveri Muzaffer Bey'i ve âcizi alarak otomobile bindi.” -R. E. Ünaydın.

âciz

ödeme gücü olmayan, ödeyemez.

---

aciz ile benzer kelimeler

aciz içinde olmak gücü yetmemek, becerememek.

âciz kalmak çok uğraşmasına karşın bir işi yapamamak: “Kitaplar Taptuk'u anlatmaktan âciz kalır.” -A. Kabaklı.

redd-ül-aciz al-es-sadr Sadırda geçen bir sözcüğün -anımsama için-acizde yinelenmesi, bk. sadır, aciz. "Âlim ilmiyle amel eder ise âlimdir."

---