(birini) rezil etmek

iyi evlat babayı vezir, kötü evlat rezil eder

“babaya ün kazandıran da el içine çıkamayacak bir duruma düşüren de çocuklarının tutumlarıdır” anlamında kullanılan bir söz.

kişiyi vezir eden de karısı, rezil eden de

“bir kimsenin toplum içinde yücelmesi de alçalması da karısına bağlıdır” anlamında kullanılan bir söz.

parasıyla rezil olmak

para vererek yaptırdığı bir şey iyi çıkmamak, parasının karşılığını alamamak.

rezil

sf. Alçak, aşağılık: “Ah, seni serseri, , alçak seni! Demek bana başkaldırıyorsun!” -N. Hikmet.

(< Ar. rezîl)

rezil olmak

çok utanacak bir duruma gelmek: “El âleme karşı rezil olmayalım.” -N. F. Kısakürek.

rezil rüsva olmak

toplum içinde ayıplanacak bir duruma düşmek: “Hasan, bu dediğini yapsaydı, dört başı mamur bir dayak yiyip âleme rezil rüsva olacaktı.” -O. C. Kaygılı.

(birini) anasından doğduğuna pişman etmek

çok eziyet etmek, çok üzmek, bezdirmek.

(birini) bent etmek

kendine bağlamak: “Kalabalık göz açıp kapayıncaya kadar beni kapmış, direncimi kırıp ruhumu ufalayarak kendine bent etmişti.” -A. İlhan.