(birinden) öfkesini çıkarmak (veya almak)

(birinden) öfkesini çıkarmak (veya almak)

öfkeli kişi haksız yere ilgisiz birine çatmak: “Evde önüne gelenin öfkesini kendisinden çıkarmasına alışıktı.” -N. Cumalı. “Adamı pataklamadan bırakmazdım, pataklamadıkça öfkemi alamazdım.” -R. H. Karay.


(birinden) öfkesini çıkarmak (veya almak) ile benzer kelimeler

(birinden) terbiye almak (veya görmek)

belli bir eğitimle yetişmek: “Allah rahmet eyleye, ben terbiyemi anamdan aldım.” -B. Felek.

(birinden veya bir şeyden) aşağı kalır yeri (veya yanı) yok

nitelikleri bakımından başkalarıyla karşılaştırıldığında eksiği olmayan, denk olan.

öç (veya öcünü) almak (veya çıkarmak)

yapılan bir kötülüğün acısını kötülük yaparak çıkarmak, intikam almak: “Sen öz babanın öcünü alamadın diye o da dedesinin ahını yerde mi koyacaktı?” -N. Hikmet.

(birinden) fikir almak

birinin düşüncesinden yararlanmak.

gürültü çıkarmak (veya etmek veya koparmak veya yapmak)

1) düzensiz ve rahatsız edici sesler çıkarmak: “Karanlıkta bana çarpıp da gürültü yapmamaya dikkat ederek kapıyı açtım.” -H. C. Yalçın. 2) kavga, karışıklık, tartışma çıkarmak.

öfkesini kusmak

kızgınlıkla ağır hakaret etmek.

öfkesini yenmek

iradesini kullanarak öfkesini gidermek.

(bir şeyden veya birinden) geri kalmamak

1) yapmaktan kaçınmamak: “Daima müttefikler lehine çarpışmaktan geri kalmadılar.” -F. R. Atay. 2) birinden daha az başarılı olmamak.


"(birinden) öfkesini çıkarmak (veya almak)" karakter analizi

  • (birinden) öfkesini çıkarmak (veya almak), 41 karakter ile yazılır.
  • ( harfi ile başlar, ) harfi ile biter.

Karakter dağılımı

  • '(', 'b', 'i', 'r', 'i', 'n', 'd', 'e', 'n', ')', ' ', 'ö', 'f', 'k', 'e', 's', 'i', 'n', 'i', ' ', 'ç', 'ı', 'k', 'a', 'r', 'm', 'a', 'k', ' ', '(', 'v', 'e', 'y', 'a', ' ', 'a', 'l', 'm', 'a', 'k', ')', şeklindedir.
  • (birinden) öfkesini çıkarmak (veya almak) kelimesinin tersten yazılışı ' )kamla ayev( kamrakıç inisekfö )nednirib(' diziliminde gösterilir.