zorlu

zorlu

sf. 1. Güçlü, kuvvetli, şiddetli: Zorlu bir yağmur. 2. Tuttuğunu koparan, baskı yapabilecek ölçüde güçlü (kimse): “Ne zorlu bir amir olduğunu daha ilk gününden belli etti.” -H. Taner. 3. Zor, güç yapılan: “Millî Mücadelenin bazı zorlu safhalarında onun âdeta, işlere seyirci kalır gibi bir kayıtsız, ilgisiz duruşu olurdu ki...” -Y. K. Karaosmanoğlu. 4. Zorbalık yapan.


zorlu Fr. Vigourex
zorlu

1. Güzel, çok güzel, iyi. 2. Yakışıklı.


zorlu

1. Güçlü, dayanıklı. 2. Sert, keskin. 3. Yürekli, cesur. 4. Zorba.


zorlu

1. İnandırıcı konuşan, girgin. 2. Dikkatli.


zorlu

1. İyi, güzel, beğenilen. 2. Kabadayı. 3. Dayanıklı, güçlü.


Zorlu Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Güzel, çok güzel, iyi. 2. Yakışıklı. 3. Güçlü, dayanıklı. 4. Sert, keskin. 5. Yürekli, cesur. 6. Girgin, girişken.


Zorlu

Artvin ili, Borçka ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Zorlu

Şanlıurfa ili, Akçakale ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


zorlu ile benzer kelimeler

zorlu çekiş

İng. forced draught

Mekanik aygıtlar kullanarak bacanın çekiş gücünü artırma.

zorlu diürez

İng. powerful diuresis

Zehirli maddelerin atılımı için idrar atılımının artırılması.

zorlu peklik

Fr. Anastaltique

Zorlu satış

Osm. Cebri satış

zorlu soluk verme vital kapasitesi

İng. forced expiratory vital capacity, FVC

Toplam akciğer kapasitesine kadar zorlu bir soluk almadan sonra, zorlu soluk verme çabasıylaolabildiğince hızlı ve tüm havayı verecek bir soluk verme sonucu, zamana karşı kaydedilen eğrinin aşağı inen kolu.

zorlu topuzlu

Zorba.

Zorlu yürütüm

Osm. İcra

"zorlu" karakter analizi

  • zorlu, 5 karakter ile yazılır.
  • z harfi ile başlar, u harfi ile biter.

Karakter dağılımı

  • 'z', 'o', 'r', 'l', 'u', şeklindedir.
  • zorlu kelimesinin tersten yazılışı ' ulroz' diziliminde gösterilir.

(l,o,r,u,z) harflerinden ile oluşan bazı kelimeler

moloz duvar

a. Moloz taşlarla yapılan duvar.

Mimarlık) Kaba, düzlenmemiş taşlarla yapılan duvar.

zuhuri kolu

a. Orta oyunu takımı: “Çayır'da da Kavuklu Hamdi'nin na rastlanabilir.” -S. Birsel.

Ortaoyunu) : Ortaoyunu k
zorunluluk
, -ğu

a. Olması gerekme, olduğundan başka olmama, zorunlu olma, mecburiyet, zaruret, ıztırar, zorunluk: “Bu , başkal

zorunluk
, -ğu

a. 1. Zorunluluk. 2. top. b. Olayların iç ve özlerindeki düzenlilik, yasaya bağlılık ve yapı gereği, bell

zorunlu tire

bk. istenen tire

zorlu - Scrabble puan değerleri

HarfPuan
z4
o2
r1
l1
u2
Toplam puan değeri10