yumruk

yumruk, -ğu

a. 1. Parmakların kapanmasıyla elin aldığı biçim: “Dişlerini kilitleyerek iki yumruğunu havada salladı.” -P. Safa. 2. Elin bu biçimiyle yapılan vuruş: “Bir karış mesafeden inecek yumrukla, bir metre mesafeden çakılacak yumruğun tesirleri arasında büyük fark vardır.” -A. Gündüz. 3. mec. Baskı: Düşman yumruğu altında.

yumruk İng. Fist

Elin sıkılmış ve yumulmuş hali.

---

yumruk ile benzer kelimeler

boğazına bir yumruk tıkanmak (veya gelip oturmak) konuşamaz olmak, sesi çıkmamak: “Babasının adı anılınca Ferit'in boğazına bir yumruk tıkandı.” -A. İlhan.

demir yumruk sf. Güçlü kuvvetli (kimse).

kavgada yumruk sayılmaz “kavga sırasında hem dayak yenilir hem de atılır” anlamında kullanılan bir söz.

yumruk atmak (veya indirmek) yumrukla vurmak.

yumruk cengi Yumruk yumruğa yapılan kavga.

yumruk demiri Bakırcı ve kalaycıların, kap kaçak dövmek için kullandıkları bir gereç.

yumruk düğmek Yumruk sıkmak, parmaklar avuçta toplamak.

yumruk eldiveni İng. Boxing-glove Yumrukoyuncularının karşılaşma ya da çalışmalarda ellerine giydikleri, 0,227 kg. ağırlığında, başparmak ayrı, dört parmak bitişik, bilek kısmı uzun fitil bağla bağlanan, içinde kıtık bulunan deri eldiven.

---