yükümlülük

yükümlülük, -ğü

a. Yapılması zorunlu olan iş veya bir işi yapma zorunluluğu, yükümlü olma durumu, yüküm, mükellefiyet, mecburiyet: “... milletlerarası hukuktan doğan yükümlülükler ihlal edilmemek kaydıyla ... temel hak ve hürriyetlerin kullanılması kısmen veya tamamen durdurulabilir.” -Anayasa.

yükümlülük İng. charge, imposition of duties, obligatory service

Bir kişiye ya da tüzel kişiye yükletilen iş, edim, ödev, koşul, çekinme ve bir yapmama görevi.

yükümlülük

mükellefiyyet (bk. yüküm).

---

yükümlülük ile benzer kelimeler

cari yükümlülük bk. ler

dar yükümlülük İng. narrow fiscal obligation Yasal oturum yerleri Türkiye'de olmayan gerçek ve tüzel kişilerin yurt içinde elde ettikleri kâr ve gelirler üzerinden vergilendirilmeleri.

kentsel yükümlülük İng. urban servitude Kamunun ya da bir kimsenin, bir başkasının toprağını ya da yapısını kullanma ya da bu taşınmazları dilediği gibi kullanabilmesini belli ölçülerde önleyebilme hakkı.

parafiskal yükümlülük bk. vergi benzeri yükümlülükler

tam yükümlülük İng. total fiscal obligation Türkiye'de yerleşmiş olanlarla, Devlet örgütlerinde ya da merkezi Türkiye'de bulunan kuruluş ve girişimlere bağlı olup söz konusu edilen kuruluşların işleri dolayısıyla yabancı ülkelerde oturan Türk vatandaşlarının bu kuruluşlar...

yasal yükümlülük payları İng. légal dividends İşletmenin kârı üzerinden sayışımlanan ve diğer kuruluşlara ödenmesi zorunlu olan kâr payları.

yükümlülük belgesi İng. certificates of authorship Doğu Avrupa ülkelerinde bulgu belgesi yerine verilen ve bütün devlet kurumlarına, izinsiz yararlanma hakkı ve yetkisi sağlayan belge.

yükümlülük bulgusu İng. obligation invention Bir işletmedeki teknik çalışmalar sırasında sağlanan bulgu.

---