yolcu

yolcu

a. 1. Yolculuğa çıkmış kimse. 2. Yolculuğa çıkmaya hazırlanan kimse: “Gişelerin önünde işsiz güçsüzler, erken gelen yolcular dolanıyordu.” -N. Cumalı. 3. mec. Doğması beklenen çocuk. 4. mec. İyileşmesi umutsuz hasta. 5. mec. İşten çıkarılması beklenen kimse.

yolcu

Pazartesi.

yolcu

Çerçi.

yolcu

Göze inen perde, boz.

yolcu

Ölümü yakın.

---

yolcu ile benzer kelimeler

ben hancı, sen yolcu oldukça “düzen bu biçimde devam ettiği sürece” anlamında kullanılan bir söz.

demir yolcu a. Demir yolu görevlisi.

hancı sarhoş yolcu sarhoş “kimin ne yaptığı ne ettiği belli değil” anlamında kullanılan bir söz.

mavi yolcu a. Mavi yolculuğa çıkan kimse: “O zaman annem nereden bilsin benim bir gün en güçlü olacağı mı?” -A. Erhat.

orta yolcu a. Orta yolu seçen, orta yoldan yana olan kimse: “Hacı Reşit'in dükkânında post kuran lar arasında Muallim Naci başı çeker.” -S. Birsel.

su yolcu a. tar. İstanbul'un su yollarının ve bunlara ilişkin kuruluşların bakım, onarım ve işletmesiyle uğraşan kimse.

yolcu deneti İng. Passenger's * examination Yurda giren ya da yurttan çıkan yolcuların, kendilerinin ve mallarının gümrükçe denetlenmesi.

yolcu etmek yola çıkanı uğurlamak: “Saat dörtte Vedat'ı yolcu etmiştik.” -A. Erhat.

---