yelek

yelek, -ği

a. 1. Ceket altına giyilen kolsuz ve kısa giysi: “Sağ elini yelek cebine attı.” -Ö. Seyfettin. 2. Okun yay kirişine takılan bölümündeki tüy: Ok yeleği. 3. hlk. Kuş kanadının büyük tüyü, telek.

yelek Fr. Gilet
yelek

1. Telek, kuşların kanat uçlarındaki tüylerden her biri. 2. Horoz kuyruğu.

yelek

1. Ceket. 2. Gömlek.

yelek

Dalı budağı kesilmiş kuru ağaç.

yelek

1. Bir yaşında tay. 2. Bir yaşında deve. 3. Bir yaşında iğdiş edilmiş teke. 4. İki yaşında keçi. 5. Bir yaşında dana.

yelek

Yelden korunmak için, tepeliğin (tavana döşenen keçe) bağına ayrıca bağlanan bağ.

yelek

Sabanda, kıyısı aşınan ehenge vurulan peş.

yelek

Dağın doruğa yakın bölümü.

yelek

Gömlek.

yelek

Mısır yaprağı, sayfa, tavuklarda kuyruk, kanat tüyü

yelek

Kadın giysisi. (Çamyolu *Alanya -Antalya)

yelek, (çelek)

1. Kuş kanadındaki kalemli tüy. 2. Okun tüyleri. 3. Bir ok atımı uzaklık.

Yelek

Kırşehir ili, Kaman ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

yelek ile benzer kelimeler

çelik yelek , -ği a. Özel alaşım ve maddelerle kurşun geçirmeyecek biçimde yapılmış üst giysisi.

iletken yelek İng. Metallic jacket Elektrikli dürtücü kılıç yarışmalarında kullanılan ve sayılan vücut bölgesini örten kolsuz yelek. (Elektrikli aygıttan gelen akımı iletmesi için madeni iplikle dokunmuştur.)

yelek çalığı Öküzlerde görülen ve hayvanın başını aşağı indirmesine engel olan bir hastalık.

yelek tay Bir yaşından üç yaşına kadar olan tay.

---