yan

yan

a. 1. Bir şeyin ön, arka, alt ve üst dışında kalan bölümü: “Yolcuların girdiği iskele yanından kendini denize attı.” -M. Ş. Esendal. 2. Sağ ve solun ortak adı, yön, taraf, cihet: “Yaşlı garson yanımıza geldi.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 3. Yer. 4. Üst. 5. Birlikte, beraberinde olma: “Bir ara acıkıp yanlarında getirdikleri ekmek peyniri yediler.” -N. Cumalı. 6. Bedenin bir bölümü: Sağ yanına inme inmiş. 7. sf. Üstte, altta, arkada veya önde olmayan. 8. sf. İkinci derece olan: “Çoğu kez yan uğraş olarak oyuncular filmcilikle uğraşıyordu.” -M. And. 9. sf. Tali: “Siyasi partiler kadın kolu, gençlik kolu ve benzeri şekilde ayrıcalık yaratan yan kuruluşlar meydana getiremezler.” -Anayasa. 10. zf. Bir tarafa yönelerek. 11. mec. İstekleri karşıt olan iki kişiden veya topluluktan biri. 12. ask. Savaş düzenindeki ordunun iki kanadından her biri. 13. mat. Bir denklemde “=“ işaretiyle ayrılmış olan iki anlatımdan her biri. 14. sp. Futbol veya hentbolda, topun, alanın yan çizgileri dışına çıkması, taç (II).

yan Fr. Côte
yan

Sedir, sedir şiltesi.

yan

Sedir kilimi, halısı.

yan

Dört tekerli arabanın, çıkarılıp takılabilen parmaklıkları.

yan

Köylerde yapılan kerpiç yapılara boydan boya konulan kalın ağaç.

yan

Arkadaş.

yan

Taraf

yan

< ET yan / yañ / yaña: yan; taraFa. || yane: yana || yani: yana || yaniya: yana || yanne: Yana || yanni: yana || yanniya: yana || bu yan: bu yana; bu tarafa || o yan: o yana; o tarafa; Öteye || o yan bu yan: o yana bu yana; o tarafa bu tarafa || o yandan: öteden || üs yane: üst Tarafı || yanına yöresine bah-mak: etrafına bakınmak || yan-begi: yan tarafa; yan üstü || Yan-bud etmek: iki büklüm yapmak; kalkamaz hâle getirmek; kesilen hayvanı parçalayıp Yığmak; bk. ayrıca gol-bud etmek || yani-gara (wura): kargış sözü || yanın gara duta: kargış Sözü || yün-üsdi /yannamasına: yatay olarak

yan

Ya

yan

1. Kenar. 2. Yön, taraf. 3. Nezt, huzur, kat// yan pec: yamuk, eğri büğrü

yan İng. side
yan Alm. lateral
yan İng. bias
yan

1) fer'î. 2) taraf. ~ hak: fer'î hak.

yan İng. bias

(Kuramsal istatistik) (…) evrendeğerinin (…) kestiricisi için, (…) çıkarımı. Bu çıkarım artı, eksi ya da sıfır olabilir; sıfır ise, kestirici yansızdır, ay. bak, yansız kestirici.

yan Osm. canibî

(biyoloji, zooloji, botanik)

yan, üye Osm. taraf, had

(terim) (matematik)

yan İng. lateral

Yanal.

yan

bk. yanağacı

yan

Cep, kemer, kese.

yân

Yan.

---

yan ile benzer kelimeler

yan yan zf. Yanlamasına: “Yan yan yürümeyi, yürürken ellerini böğürlerine dayamayı, kafalarını öne yıkmayı alışkanlık hâline getirdiler.” -L. Tekin.

yan yan bakmak 1) göz ucuyla bakmak: “İhtiyar kadın yan yan torununa bakıyordu.” -M. Yesari. 2) kin, nefret veya öfke ile bakmak.

alt yan kötürümlüğü İng. paraplegia Gövdenin alt yanında ya da bacaklarda baş gösteren kötürümlük.

alt yan kuşak İng. lower sideband TV. Yan kuşaklardan biri.

altın yan Alt yan, alt taraf, aşağı taraf.

añaru yan İleri taraf, öte yan.

arpa öğütme yan ürünleri İng. barley grinding by-product Arpanın öğütülme sırasında geriye kalan arpa kavuzlarından ve arpa ince kepeğinden oluşan bir yan ürün, arpa değirmen kalıntıları.

artı yan İng. upward bias Bir büyüklüğü gerçek değerinden büyük yapan yan.

---