yaman

yaman

sf. 1. Güç, etki veya beceri bakımından alışılmışın üzerinde olan (kimse): “Sen yaman bir inkılapçı olacaksın Yıldız.” -A. Gündüz. 2. Kötü, korkulan (kimse). 3. Alışılmadık, olağanın dışında: “Köhne çatısı yaman bir gürültü ile birdenbire sarsıldı.” -E. E. Talu.

yaman Fr. Malin, maligne
yaman Fr. pernicieux
yaman Fr. İntense
yaman

Kötü.

yaman

İşbilir, kurnaz.

yaman

Becerikli, iş bilir.

yaman

Çok

yaman

< ET yaman: çok; yaman

yaman

1. Cesur, kuvvetli, maharetli. 2. Fena

yaman

1. Kötülük, musibet, fenalık. 2. Fena, kötü, hoş olmayan. 3. Şiddetli.

Yaman Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Kötü, korkulan, şiddetli. 2. Cesur, güçlü. 3. Kurnaz, becerikli.

Yaman

Bursa ili, Zeytinbağı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

yaman ile benzer kelimeler

el mi yaman bey mi yaman? el yaman! “baştaki ne kadar güçlü görünürse görünsün, asıl güç halktadır” anlamında kullanılan bir söz.

bey mi yaman, el mi yaman el mi yaman, bey mi yaman.

kurdun adı yaman çıkmış, tilki vardır baş keser “öylesine sinsi ve kurnaz kimseler vardır ki adı zalime, haine ve kötüye çıkmış kimselerden daha tehlikelidirler” anlamında kullanılan bir söz.

yaman burçakça Fr. Lymphogranulomatose maligne

yaman iğ Fr. Lèpre. Syn. éléphantiasis des

yaman sanmak Fenalık düşünmek, kötü düşünce beslemek.

yaman sütmük burçakça Fr. Lymphogranulomatose maligne

---