yakın

yakın

sf. 1. Az bir ara ile ayrılmış olan (zaman veya yer), uzak karşıtı. 2. Küçük, önemsiz değişikliklerle birbirinden ayrılan: “İklim ile toprağın bereketi ve insanın faaliyeti arasında yakın bir münasebet vardır.” -C. Meriç. 3. Aralarında sıkı ilgi bulunan: “Her birinin muhakkak bir yakın arkadaşı vardır.” -E. Şafak. 4. Benzeyen, andıran, yaklaşan: “Beş dönüme yakın bahçesi bir ormanı andırırdı.” -Ö. Seyfettin. 5. Erişmesi, olması zaman bakımından yaklaşmış olan: “Elli yaşında adam, ellisine yakın kadın...” -S. F. Abasıyanık. 6. a. Uzak olmayan yer: Yakınımızda otururlar. 7. a. Aralarında sıkı ilişki olan arkadaş, dost veya akraba: “Türkçe konuştuğu için bana kendi yakınlarımızdan biri hissini veren yaşlı garson yanımıza geldi.” -Y. K. Karaosmanoğlu.

yakın Fr. Prochain
yakın

Yakın olanlar

---

yakın ile benzer kelimeler

ağızdan burun yakın, kardeşten karın yakın “insanın kendi yararı her şeyden önemlidir” anlamında kullanılan bir söz.

ağzı kulağına yakın Uyanık, aklı başında, anlayışlı (kimse).

akıl var, izan (veya mantık veya yakın) var 1) “herhangi bir şey bilgiye ve mantığa dayalı olarak yapılmalıdır” anlamında kullanılan bir söz; 2) “her şey ortada” anlamında kullanılan bir söz.

akla yakın sf. Aklın benimseyebileceği, aklın kabul edebileceği nitelikte olan: “İkinci olasılık daha dır.” -Y. Atılgan.

ayaklar yakın İng. feet close together Ayakların birbirine yakın duruşu.

ayı günü yakın Doğum zamanı yaklaşmış.

aynel yakın Çok yakın, hemen.

bire yakın artıkla bölüm Osm. vahide karib fazlalı haric-i kısmet (matematik)

---