var (veya varın veya varsın veya varsınlar)

var (veya varın veya varsın veya varsınlar)

1) istersen (isterse...) gibi konuşulan iş üzerinde bir kimseyi serbest bırakmayı anlatan bir söz: Var, bildiğini yap. Varsın gelmesin. 2) “var kıyas et, varın hesap edin” biçiminde, bu kıyas ve hesabın vereceği önemli sonuca dikkat çekmek için kullanılan bir söz; 3) önüne getirildiği cümleye ısrarlı istek düşüncesi katarak “tek” anlamında kullanılan bir söz; 4) “haydi” anlamında kendisinden sonra kullanılan fiilin yapılması gerektiğini anlatan bir söz: “Varın söylen İrfani'ye yarım ölmesin.” -İrfani.

---

var (veya varın veya varsın veya varsınlar) ile benzer kelimeler

akıl var, izan (veya mantık veya yakın) var 1) “herhangi bir şey bilgiye ve mantığa dayalı olarak yapılmalıdır” anlamında kullanılan bir söz; 2) “her şey ortada” anlamında kullanılan bir söz.

armudun sapı var, üzümün (veya kirazın) çöpü var demek her şeye kusur bulmak, hiçbir şeyi beğenmemek.

gidip de gelmemek var, gelip de görmemek (veya bulmamak) var “uzak bir yere giden kişi dönmeyebilir, dönebilse de ayrılırken bıraktığı yakınlarını bulmayabilir” anlamında kullanılan bir söz.

eşeği sahibinin dediği yere bağla da varsın kurt yesin “sana emanet edilen bir işi sahibinin isteğine uygun olarak yap, kötü bir sonuç ortaya çıkarsa sen sorumlu olmazsın” anlamında kullanılan bir söz.

varın Varırsın

avrat var, arpa unundan aş yapar; avrat var, buğday unundan keş yapar “iş bilen kadın, elverişsiz gereçle güzel şeyler meydana getirir, iş bilmeyen kadın ise en iyi gereci kullansa bile bir şey yapamaz” anlamında kullanılan bir söz.

avrat var ev yapar, avrat var ev yıkar “öyle kadınlar vardır ki bir aileye düzen verir, mutluluk getirir; öyle kadınlar da vardır ki ailenin düzenini, mutluluğunu bozarlar” anlamında kullanılan bir söz.

ay var yılı besler, yıl var ayı beslemez “öyle zaman olur ki bir aylık kazanç insanı bir yıl geçindirir, öyle zaman da olur ki bir yıllık kazanç bir ay geçindirmeye yetmez” anlamında kullanılan bir söz.

---