uz

uz

(I) sf. 1. İyi, güzel. 2. İşe yatkın, becerikli, mahir.

II) zf. Masallarda az gittik uz gittik, dere tepe düz gittik tekerlemesinde “uzak” anlamında kullanılan bir söz.

uz Fr. Expert
uz

1. Doğru, temiz, uslu, dikkatli (kişi için). 2. Uysal, yumuşak yapılı (kişi için). 3. Bön, saf.

uz

Becerikli, akıllı, anlayışlı.

uz

Sinsi, kurnaz.

uz

Yakın, içten: Sen benim uz arkadaşım ol.

uz

Hırsız.

uz

Uygun, yerinde, eşit, doğru, iyi, ustaca, düzgün (nesne, iş, durum için).

uz

Yavaş.

uz

Epeyce, çokça.

uz

Öğretmen.

uz

Suların çekilerek bıraktığı toprak.

uz

1. Kurnaz, sinsi. 2. Akıllı, anlayışlı. 3. Uslu, ağır, yavaş. 4. Saygılı.

uz

Eşit, denk.

uz

Çok.

uz

İyi, yolunda, uygun: işleri pek uz gidiyor.

uz

Uz, uzun

uz

Çok uzak, uzun

uz

1. Ustaca, münasip, uygun, muvafık, doğru. 2. Usta, mahir, hazık, tecrübeli, dikkatli, uyanık.

Uz Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. İlyi, güzel. 2. Uygun, doğru. 3. Usta. 4. Temir, dikkatli. 5. Becerikli, akıllı, anlayışlı. 6. Yakın, içten.

---