tutuk

tutuk

sf. 1. Akıcı, rahat konuşamayan: “Önce benim sonra kardeşimin elini avuçlarının arasına alıp tutuk ama heyecansız bir sesle yakında yeniden evleneceğini söyledi.” -E. Şafak. 2. Eski işlevini göremez duruma gelmiş: “Ne var ki banyo kapısının sürgüsü tutuk, kilidi de kırık olduğundan, kolu indirerek dışarı çıkmayı başarmıştı her seferinde.” -E. Şafak. 3. Olması gereken gibi olmayan: Millî takım bugünlerde tutuk oynuyor. 4. Bir organ hareket edemez olmuş: “Geçen gün beni dövdüler. Boynum, omuzlarım hâlâ tutuk.” -A. İlhan. 5. Kısılmış, kesik: “Ağır ağır ve tahtalar arasında boğulan tutuk akislerle yükseliyordu.” -P. Safa. 6. huk. Tutuklu. 7. Kapalı, tıkalı. 8. Sıkıntılı: “Bu tutuk hava içinde saat ona doğru Meclisin zili uzun uzun çaldı.” -R. E. Ünaydın. 9. mec. Durgun, çekingen, sıkılgan: “Bu babadan geçme derviş huyum, hoşgörüm yüzünden tutuk oluşumu anlamıyorlar.” -N. Meriç.

tutuk

Utangaç.

tutuk

Duman.

tutuk

Gelin duvağı.

tutuk

Görevli, işyar.

tutuk

Katılaşmamış yoğurt.

tutuk

Kabız, dutuk

tutuk

bk. dutuk.

Tutuk Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Akıcı, rahat konuşamayan.2. Eski işlevini göremez duruma gelmiş. 3. Kısılmış, tutulmuş, kesik. 4. Kapalı, tıkalı. 5. Çekingen, sıkılgan. 6. Sıkıntılı.

---

tutuk ile benzer kelimeler

dili tutuk sf. Serbestçe, kolaylıkla konuşamayan (kimse).

tutuk akçe Osm. Mevkufat Osmanlı maliyesinde belli bir gider için ayrılmışken harcanmadan hazineye kalan para.

tutuk çocuk İng. dull child Anlık, eğitim, toplum, duygu, beden gelişimi yönlerinden geri olan çocuk.

tutuk düzgülü İng. dull normal Anlak bölümü düzgülünün altında bulunmakla birlikte geri anlaklı sayılmayan (kişi).

tutuk su İng. captured water Toprağa düşen suyun, toprağın üst tabakasında kalan kısmı. Dgr. 1 - haftwasser, 2 - funikulares wasser İng. confined ground water Üstünde geçir...

---