tığ

tığ Far. t³¦

(I) a. 1. Dantel veya yün örmekte kullanılan, ucu çengelli kısa şiş: “Maviş Hanım'ın elinde tığ, pencerenin önüne oturmuş, sabırla dantel üretir, görmüyor mu?” -A. İlhan. 2. Biz (II). 3. Demirci ve tesviyecilerin delikleri büyütmek veya eşit duruma getirmek için kullandıkları takım.

tığ Far. t³¦

(II) a. esk. Kılıç.

tığ

Savrulmuş harman tınazı.

tığ

1.Savrulmamış harman tınazı. 2.bk. tı. 3.Saman yığını.

tığ

İğne.

tığ

Parasız pulsuz.

tığ

Dağdan yuvarlanan büyük kar yığını, çığ.

tığ

Buğday yığını.

tığ

Biz.

tığ

< Far. tîğ: Saman, tane karışımı, ezilmiş buğday yığını.

tığ

Savrulmaya hazır, uzunlamasına duran buğday yığını; kancalı örgü şişi

tığ

< Far. tîg: tığ; dövülmüş ve rüzgâr doğrultusuna dik ve uzun bir şekilde yığılmış harman; kancalı örgü şişi; matkap rende vb. nin kesici veya delici ucu. || tığ sawurmak: harmanı savurmak

tığ

Örgüde kullanılan metal şiş

tığ

Dövülmüş buğday yığını

tığ Osm. tığ

Rendenin ağacı kesen ve talaş çıkaran çelik ağızlı bıçağı.

I) Buğday ya da arpa yığını. (Kırçiçeği *Susuz, Baykara *Selim -Kars; *Ağın -Elâzığ)

II) 1. Saraçların kullandığı tel iğne. (*Gerze -Sinop) 2. Ayakkabıcı bizi (*Yalvaç -Isparta; *Kemalpaşa -İzmir; -Bursa; Kuzköy *Akkuş -Ordu; *Güdül -Ankara; *Aksaray -Niğde)

---

tığ ile benzer kelimeler

burnu tığ Mağrur, burnu havada, kazak.

tığ gibi ince, zayıf, sağlam ve çevik (kimse): “Böyle kibar, yakışıklı, kocayı rüyada görsen inanmazdın.” -S. M. Alus.

tığ kapağı Osm. Çift tığlı rendelerde asıl tığın üzerine tutturulan ve çıkan talaşı bitim yerinden kırarak karşılık vermesini önleyen eklenti.

---