tanı

tanı

a. tıp Hastalığın ne olduğunu araştırıp ortaya koyma, tanılama, teşhis: “Bir süre, mide ülseri tanısıyla sayrılık geçirdi.” -C. Külebi.

tanı İng. diagnosis

Bir organizmanın bütün ayırıcı karakterlerinin kısaca belirtilmesi. Diyagnoz.

tanı İng. diagnosis
tanı İng. diagnosis

1. Belirtilere ve bulgulara göre hastalığın belirlenmesi, diyagnoz, teşhis. 2. Bir organizmanın bütün ayırıcı karakterlerinin kısaca belirtilmesi.

tanı İng. diagnosis

Hastalık belirtilerine ve hastalıkla ilgili her türlü muayene bulgularına dayandırılarak hastalığın niteliğinin ortaya konması, diagnoz, diyagnoz, diyagnozis, teşhis.

tanı İng. diagnosis

Bir veri yığını ya da bilgi gerecinin taranarak incelenen konu çevresinde örgütlenmesi.

---

tanı ile benzer kelimeler

atın varken yol tanı, ağan varken el tanı “elde imkân varken gezip dolaşmak, dost edinmek gerekir” anlamında kullanılan bir söz.

dañı yok, (tañı yok, tañı yoh) İhtiyacı yok, önem verdiği yok (?)

akşam tanı bk. gün kararması

anatomik–patolojik tanı İng. anatomical-patological diagnosis Hastalığın yerleştiği organ ve sistemdeki bozuklukların çıplak gözle incelenmesiyle konan tanı.

ayırıcı tanı İng. differential diagnosis Hastayı var olan klinik belirtilerdeki benzerlikler bakımından akla gelebilecek her hastalık yönünden muayene ederek ve elde edilen bulguları değerlendirerek gerçek hastalığın ne olduğunu ortaya koyma işlemi, diferensiyel diagnoz...

deniz tanı İng. nautical twilight Açık denizlerde, Güneş battıktan sonra yıldızlar görününceye dek geçen zaman aralığı.

direkt tanı Lat. diagnosis per deductionem Muayenede bulunan belirtilerin tümünün tam ve doğru bir tanıya götürmesi.

diskalifiye tanı İng. disqualification diagnosis Genellikle klinik veya laboratuvar bulgularıyla kesin tanı konamadığında tanının tüm diğer hastalıkların diskalifikasyonuna göre dolaylı olarak konması.

---