solunum

solunum

a. biy. 1. Bütün canlılarda, oksijen alıp karbondioksit verme biçiminde görülen hareket, teneffüs. 2. bit. b. Bitkilerde geceleri oksijen alıp karbondioksit verme, gündüzleri ise karbondioksit alıp oksijen verme biçiminde görülen hareket.

solunum Fr. Respiration
solunum İng. respiration

1. Bir organizma ile çevresi arasında gaz alış verişi; havanın solunum organlarına çekilerek temizlenmesinden sonra kirlenen havanın dışarı verilmesi. Organizma ile çevresi arasında oksijen ve karbondioksit değişimi. Respirasyon, dış solunum. 2. Bir organizmada oksijenin dokulara taşınması ve karbondioksitin atılması olan fiziksel ve kimyasal olaylar. 3. Metabolik olarak oksidatif reaksiyonlar zinciri. Bu reaksiyonlarda son elektron tutucusu olarak oksijene ihtiyaç vardır. Atık ürün olarak karbondioksit ve kullanılabilir enerji meydana gelir. Hücre içi solunumu olarak bilinen reaksiyonlar üç aşamada gerçekleşir. a. Karbohidrat, amino asit ve yağ asitlerinden asetil koenzim A meydana gelir. Olaylar sitoplazmada gelişir. b. Mitokondrilerin matriksinde meydana gelen sitrik asit devri. c. Mitokondrilerin kristalarında meydana gelen elektron taşıma zinciri reaksiyonları. Hücre içi solunumu.

solunum İng. breathing

Soluk alıp verme.

solunum İng. breathing

Karın boşluğu ile ciğerlere yeterli ölçüde hava alıp verme.

solunum Osm. teneffüz

(biyoloji, botanik, zooloji)

solunum İng. respiration

1. Atmosfer vaya sudaki oksijenin akciğer veya solungaçlarla alınarak kan yoluyla hücrelere ulaştırılması ve hücrelerde oksidasyon sonucu oluşan atıkların dışarı atılması. 2. Metabolik olarak oksidatif reaksiyonlar zinciri, hücre içi solunum.

solunum İng. respiration

Akciğerlerde havanın yenilenmesi, akciğer alveol havasıyla kan arasında gaz alışverişi, gazların kanda taşınması, kanla hücreler arasındaki gaz alışverişi ve hücrelerin oksijen kullanması karbondioksit üretmesi olayları içeren süreç, respirasyon. Dış solunum ve iç solunum olarak ikiye ayrılır.

solunum İng. respiration

(karşılık: respirasyon), (Lat. re = tekrar anlatan ön ek, Lât.spirare=solumak): Bir organizma ile çevresinde meydana gelen gaz alış verişi; havanın solunum organlarına çekilerek kanın temizlenmesinden sonra kirlenen havanın dışarı atılması.

---

solunum ile benzer kelimeler

abdominal solunum İng. abdominal respiration Karın solunumu.

aerob solunum İng. aerob respiration Oksijenli solunum.

aerobik solunum a. biy. Hücrede yalnız moleküler oksijenin kullanıldığı bir solunum şekli. bk. oksijenli solunum İng. aerobic respiration Oksijenli solunum.

ağır solunum Fr. Bradypnée

aksesörik solunum hareketleri Alm. akzessorische Atembewegungen Yardımcı solunum hareketleri.

alt solunum grubu İng. ventral respiratory group Medullanın alt bölümünde yer alan, aktif soluk vermeden sorumlu olan uyarlara göre ya soluk verme veya soluk almaya neden olan solunum nöronları, soluk verme merkezi, ekspirasyon merkezi, ventral solunum grubu.

anaerobik solunum İng. anaerobic respiration Oksijensiz solunum.

asimetrik solunum İng. asymmetric respiration Solunum derinliğinin her iki göğüs yarımı arasında farklı olması. Genelde tek taraflı ağrılı akciğer ve göğüs zarı hastalıklarında görülür. Sağlıklı taraf hastalıklı taraftan daha şiddetli solunum yapar.

---