semai

semai Ar. sem¥¤³

a. (sema:i:) müz. esk. 1. Klasik Türk müziğinde iki basit usulden biri. 2. ed. Sekizer hece ölçüsüyle yazılmış olan halk şiiri türü. 3. sf. Bir kurala bağlı olmayıp ancak işitmekle öğrenilen (söz).

semai

Gölge oyununda narekenin eşliğinde göstermelik gergiden kaldırıldıktan sonra Hacivat'ın okuduğu şarkı.

semai

Âşık gösterisinin başlangıç bölümünde dördüncü sırada sekiz heceli türkü.

Halk edebiyatı terimi) Özel bir ezgi ile okunan, aruzun 4 veya 2 mefâilün tartısiyle veya 4 + 4 heceleriyle nazmedilen bir halk koşuğu türü.

Kar.): Göstermelik perdeden kalktıktan sonra Hacivat'ın söylediği şarkı.

semai

1. Sekizer hece ölçüsüyle söylenen, biçimce koşmanın aynı olan halk şiiri. 2. Karagöz oyununda, göstermelik kalktıktan sonra Hacivat'ın söylediği şarkı.

Semai Köken: Ar.

Söyleyiş: (sema:i:) Cinsiyet: Erkek bk. Semavi

---

semai ile benzer kelimeler

ayaklı semai Halk ozanlarının, "mefâîlün" kalıbına "mefâîlün feûlün" = "mefâîlün mefâîl" parçasını ekleyerek yazdıkları koşuk.

musammat semai Her ikilisi dört parçadan oluşan semai. bk. musammat seami 1.

semai kahvesi a. Halk şairlerinin toplandıkları, sazlı sözlü eğlencelerin yapıldığı, semai, mâni ve türkülerin okunduğu kahve. Halk ozanlarının geceleri toplandıkları, sazlı, sözlü eğlencenin yapıldığı, sazla birlikte mani, semai, koşma ve türkülerin sö...

sengin semai a. müz. Yürük semai.

yürük semai a. müz. Türk müziği usullerinden biri, sengin semai.

---