şaka

şaka

a. Güldürmek, eğlendirmek amacıyla karşısındakini kırmadan yapılan hareket veya söylenen söz, latife: “Şaka ettiğini ama şakanın tadını kaçırdığını söylüyordu.” -A. Kutlu.

şaka

İri ve güzel aşık

şaka

İri bulgur.

şaka

Dörtte bir.

şaka

Şaka, bk. şakka// şaka şenlik: bk. yanğur yunğur

şaka Osm. latife, ç.letaif

Güldürmek amacıyla, birilerini kırmaksızın şaşırtmak ya da aldatmak için söylenen söz, koşuk. bk. takılma

---

şaka ile benzer kelimeler

kızıl şaka Çok ileri götürülen şaka

soğuk şaka a. Hoş karşılanmayan, yersiz nükte veya sözle yapılan şaka: “Yoo sütnine, bak böyle lar istemem.” -R. N. Güntekin.

şaka etmek bir kimseye eğlenmek amacıyla takılmak.

şaka gibi gelmek bir türlü inanamamak.

şaka götürmemek 1) bir durum veya iş hafifsemeye, dikkatsizliğe gelmemek: “Rica ederim gülmeyiniz, iş pek naziktir, şaka götürmez.” -H. R. Gürpınar. 2) şakadan hoşlanmamak.

şaka kaldırmak şakaya dayanmak, katlanmak: “Bizim oralılar şakacıdırlar, şaka kaldırırlar.” -M. Ş. Esendal.

şaka maka zf. 1. Önemsemeyerek: “Şaka maka, insanı deliliğe götüren yollar, çoğu zaman böyle ehemmiyetsiz görünen patikalardır.” -H. Taner. 2. Farkında olmadan: “Şaka maka eylül geldi. Nasıl da uçup gitti yaz?” -N. F. Kısakürek.

şaka maka derken “işi ciddiye almadık ama” anlamında kullanılan bir söz: “Geçen gün, az daha kavga ediyorduk bu yüzden.” -N. Hikmet.

---