patlak

patlak, -ğı

a. 1. Patlamış yer: “Karşısındakini kalpağından ta patlakları gözüken kunduralarına kadar bir süzdü.” -Ö. Seyfettin. 2. sf. Patlayarak açılmış, yırtık, yarık: Patlak davul.

patlak

1. Yaşlı, kısır koyun. 2. Doğurması yaklaşmış hayvan. 3. Yeni doğmuş deve yavrusu.

patlak

Göze, su kaynağı.

patlak

1. İncir. 2. Olmamış incir.

patlak

1. bk. patlangaç (I). 2. Ağaç köklerinden süren filizler.

patlak

Ateşte kavrularak patlatılmış mısır.

patlak

Yuvarlak, iri taneli bir çeşit beyaz üzüm.

patlak

1. Su fıçısı. 2. Boya tenekesi.

patlak

Mürver ağacı.

patlak

Tohumları patlatılan bitki.

patlak

Kavrulmuş mısır.

patlak İng. burst

Alt katlarda kalmış kusur.

Patlak

Balıkesir ili, Balya ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

patlak ile benzer kelimeler

patlak aşısı Ağaç köklerinden çıkan sürgünlere aşı yapılarak yetiştirilen meyve ağacı.

patlak göz a. 1. Dışarıya doğru biraz fırlamış göz, lokma göz. 2. sf. Gözleri iri ve dışarı fırlamış (kimse), lokma gözlü, lü.

patlak gözlü sf. Patlak göz.

patlak mısır Mısır darısı.

patlak vermek gizli kalması istenen veya beklenmedik bir olay, ansızın ortaya çıkmak: “İnsanın vuzuhsuzluk içinde her an bir hadisenin patlak vermesini beklemesi kadar fena bir şey tasavvur edilemez.” -E. İ. Benice.

---