ortak zarf

ortak zarf

Birleşik cümlelerin, bağımlı sıralı cümlelerin yüklemlerinin ortak zarfı, ortaklaşa zarf: Sonra denizi gördüler, fırtınalı havalarında büyük dağların göğe doğru kalkışını, küçük çırpıntıların her türlü hayal oyununa elverişli küpüklerini, dalgaların sedef rengi kumsallarda ilerleyip gerileyişini, denizi ve onun değişik yüzlerini gördüler (A. H. Tanpınar, Yaz Yağmuru, s. 145). Üvey annesi her gün tahta sildirirmiş, o da (her gün) şarkı söyleyerek silermiş (A. H. Tanpınar, Yaz Yağmuru, s. 156). Eğer kadın haftalarca hasta yatmamış olsaydı,(haftalarca) hiç kimse şüphe etmezdi (A. H. Tanpınar, göst. e., s. 169) vb.

---

ortak zarf ile benzer kelimeler

ortak dil veya ortak diyelek Fr. koinê ou coenédialecte Türlü diyeleklerin kaynaşmasıyla meydana gelen kamu dili.

açıklayıcı zarf tümleci İng. appositiv Bir cümlede zarf tümlecinden sonra gelerek onu daha belirgin duruma getirmek ve açıklamak için kullanılan ve yine zarf durumunda olan kelime ya da kelime grubu: Bir gün ikindiye doğru daireye uğrayan Behçet Bey, kendisini Mabeynden istedikler...

astarlı zarf a. İç yüzüne ince bir kâğıt geçirilmiş zarf.

bağlaç zarf Fr. adverbe conjonctif Bununla beraber, buna rağmen gibi hem bağlaç hem zarf görevinde olan söz.

bağlama zarf-fiili a. db.

basit zarf İng. simple adverb Kök veya gövde durumunda olan ve tek kelimeden oluşan zarf. Bunların bir kısmı asıl zarftır. Bir kısmı da başka bir kelime sınıfından alınarak zarf olarak kullanılan sözlerdir: akşam (geliriz), belki (değişir), az (yemiş), en (güzel iş), ...

birleşik zarf İki veya daha çok kelimenin birleşip, kaynaşması ile oluşan zarf: akşamüstü görüştüler. Size yarın akşam üzeri uğrasın. Kardeşim biraz rahatsızdır. Bugün ne olacağı bilinmiyor. İnsan iyi düşümeli. Öyle ileri geri konuşmamalı. İstanbul’a günübirliğine gidip döndü vb.

dışbükey zarf bk. dışbükey örtü.

---