orak

orak, -ğı

a. 1. Yarım çember biçiminde yassı, ensiz ve keskin metal bir bıçakla, buna bağlı bir saptan oluşan ekin biçme aracı. 2. Ekin biçme zamanı: Orakta köylünün işi çok olur. 3. Ekin biçme işi: “Ot orağından dönen birkaç köylü, omuzlarında uzun tırpanlarıyla geçiyorlardı.” -M. Ş. Esendal.

orak

1. Ekin biçme zamanı. 2. bk. orak ayı-1. 3. bk. orak ayı-2.

orak

Cin.

orak

Temmuz.

orak

Ağustos.

orak Osm. mişvel

(biyoloji)

orak

1. Buğday ve arpayı biçmeğe yarayan sap kısmı ağaç ve ağız kısmı çentikli yarımay biçiminde çelikten oluşan tarım aracı. (Akçaşar *Yalvaç -Isparta) 2. Ağız kısmı keskin ve çentiksiz olan orak tipi. (Beyköy *Şarkikaraağaç -Isparta; Derekuşçulu *Görele ; Yenikent *Aksaray -Niğde; Hadım -Konya; -Kırklareli)

Orak Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Ekin biçme zamanı, hasat. 2. Ekin biçme aracı.

---

orak ile benzer kelimeler

buğday başak verince orak pahaya çıkar “gereksinim duyulan şey değer kazanır” anlamında kullanılan bir söz.

koca orak Erkeklerin kullandıkları bir çeşit orak.

orak ayı a. hlk. Temmuz. Temmuz.

orak biçmek Buğday biçmek

orak böceği a. hay. b. Ağustos böceği. , (orak kuşu) Ağustos böceği, cırcır böceği.

orak hücreli anemi İng. sickle cell anemia Alyuvarda, beta zincirlerinde glutamik asit yerine valin amin asit bulunduran anormal hemoglobin tipi olan Hemoglobin S bulunmasından kaynaklanan, düşük oksijen basınçlarında orak biçimini alan alyuvarın dolaşımda hemolize uğraması s...

orak işi a. Orakla ekin biçme: “Komşu kadınlardan birkaçı nde bize yardıma gelmişlerdi.” -M. Kutlu.

orak kuşu bk. orak böceği.

---