nur

nur Ar. n°r

a. (nu:ru) 1. Aydınlık, ışık, parıltı, ziya. 2. İlahi bir güç tarafından gönderildiğine inanılan parlaklık: “Kuru kadın okurken önündeki mezarın bir yeşil nurla tutuştuğunu gördü.” -Ö. Seyfettin.

nur

Bir çeşit taze, yumuşak, tuzsuz, beyaz peynir, lor.

< Ar. nûr) nur

Nur Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek 1. Aydınlık, ışık, parıltı. 2. Tanrısal bir güç tarafından gönderildiğine inanılan parlaklık. 3. Kur´an-ı Kerim.Cinsiyet: Kız 1. Aydınlık, ışık, parıltı. 2. Tanrısal bir güç tarafından gönderildiğine inanılan parlaklık. 3. Kur´an-ı Kerim.

Nur

Mardin ili, Akıncı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

nur ile benzer kelimeler

eskiye rağbet (veya itibar) olsaydı bitpazarına nur yağardı “her şeyin yenisi sevilir” anlamında kullanılan bir söz.

gökten inen nur İng. manna from heaven İçerilmemiş teknolojik gelişme durumunda Solow artığını açıklamak için kullanılan kavram.

nur gibi parlak, pırıl pırıl.

nur içinde yatsın sevgiyle anılan ölüler için söylenen bir söz.

nur inmek kutsal bir yere gökten ilahî ışık yağmak.

nur ol! beğenildiği belirtilmek istendiğinde kullanılan bir söz.

nur topu gibi sağlıklı, çok güzel ve temiz (çocuk): “Oğlan idi.” -P. Safa.

nur yüzlü sf. Saygı uyandıran, pak yüzlü (ihtiyar).

---