nefes

nefes Ar. nefes

a. 1. Soluk. 2. Şifa amacıyla hastaya okunan dua. 3. Sigara, pipo içilirken içe çekilen duman: “Sigarasını efkârlı olduğu zamanlar yaptığı gibi sık nefeslerle çabuk çabuk içiyordu.” -H. Taner. 4. mec. Canlılık, hayat belirtisi: “Bir insan daha var çok şükür evde / Nefes var / Ayak sesi var / Çok şükür, çok şükür” -O. V. Kanık. 5. ed. Bektaşi ve Alevilerin görüş ve düşüncelerini belirtmek için yazılmış şiir.

nefes

Nazar, göz değmesi

Tekke edebiyatı terimi) bk. İlâhi.

nefes

Alevî-Bektaşî ozanların tekkelerinde ve meclislerinde özel ezgilerle okunan, biçim yönünden koşmaya benzeyen, konusu tasavvuf ve tarikat kuralları ile ilgili olan, ince anlamlı, alaycı, koşuklar, bk. ilâhi.

---

nefes ile benzer kelimeler

bir nefes zf. Bir an, kısa bir süre: “Olmaya devlet cihanda sıhhat gibi” -Muhibbi.

geniş bir nefes almak sıkıntılı bir durumdan kurtulmak, ferahlığa kavuşmak.

güç nefes hlk. Kronik obstrüktif akciğer hastalığı.

kuşa kafes lazım, boruya nefes “bir şeyden yararlanmak için kullanılacak araç, onun niteliğine uygun olmalıdır” anlamında kullanılan bir söz.

nefes aldırmamak dinlenmesine fırsat vermemek, aralık vermemek.

nefes alma İng. inspiration Soluk alma.

nefes almak 1) havayı ciğerlerine çekmek, soluk almak: “Nefes aldıkça içime kurum ve is kokusu doluyor sanıyorum.” -R. E. Ünaydın. 2) dinlenmek; 3) ferahlamak, rahatlamak: “Bu telgrafı okur okumaz, geniş bir nefes aldım.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 4) mutlu bir biçimde yaşamak:

nefes atmak Can çekişmek

---