mutlu

mutlu

sf. 1. Mutluluğa erişmiş olan, ongun, mesut, bahtiyar, berhudar: “Bu yüz neşeli değil, taşkın denecek kadar mutlu idi.” -T. Buğra. 2. Mutluluk veren: Mutlu bir olay.

mutlu

Saadete ermiş, mesut

Mutlu Köken: T.

Cinsiyet: Kız Mutluluğa ermiş olan, mesut.Cinsiyet: Erkek Mutluluğa ermiş olan, mesut.

Mutlu

Adana ili, Yüreğir ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Mutlu

Adıyaman ili, Çelikhan ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Mutlu

Ağrı ili, Diyadin ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Mutlu

Ankara ili, Çubuk ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Mutlu

Balıkesir ili, Ayvalık ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Mutlu

Bayburt ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Mutlu

Kastamonu ili, Şenpazar ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Mutlu

Kırklareli ili, Babaeski ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Mutlu

Konya ili, Hüyük ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

mutlu ile benzer kelimeler

imece günü bulutlu, görmeyene ne mutlu “zamanın elverişli olup olmadığına bakmadan yardıma gelenleri bulunan iş sahibine ne mutlu” anlamında kullanılan bir söz.

mutlu etmek (veya kılmak) mutluluk vermek, bahtiyar etmek: “Toplumun kuralları insanları mutlu kılmak için düzenlenir.” -N. Meriç.

mutlu olmak mutluluk duymak, bahtiyar olmak.

mutlu sava Müjde, beşaret

mutlu son İng. happy end Bir öykünün sonuçta tatlıya bağlanması. Oyunlarda , genellikle sevgililerin birleşmesi, iyi olanın kötü olana üstün çıkması ile olur. İng. happy end Sinema Bir filmin, izleyicide inandı...

---