mezun
sf. (me:zun) 1. Bir okulu bitirerek diploma almış (kimse): Bu kitabı ilk okuduğumda, çiçeği burnunda bir fakülte mezunuydum. -A. Ağaoğlu. 2. esk. İzin almış, izinli: Vedia'dan öğrendim, seyahate çıkacakmışsınız, mezunmuşsunuz. -P. Safa. 3. esk. Bir iş için yetki verilmiş, yetkili: Bunu yapmaya mezun değilim.
< Ar. me'zûn) mezunMezun Köken: Ar.
Cinsiyet: Erkek 1. İzinli, izin almış. 2. Bir okuldan diploma almış.
mezun ile benzer kelimeler
mezun olmakokul, kurs vb.ni bitirmek. |
"mezun" karakter analizi
- mezun, 5 karakter ile yazılır.
- m harfi ile başlar, n harfi ile biter.
Karakter dağılımı
- 'm', 'e', 'z', 'u', 'n', şeklindedir.
- mezun kelimesinin tersten yazılışı ' nuzem' diziliminde gösterilir.
(e,m,n,u,z) harflerinden ile oluşan bazı kelimeler
tendo uzatmasıİng. tendon lengtheningTendo üzerine Z biçiminde, oblik biçimde veya çıtlatmalar yapılarak tendonun boyun |
deniz marulua. bit. b. Sığ sularda bulunan, ince levhaya benzeyen yaprakları olan yeşil su yosunu (Ulva lactuca). |
zorunlu öğrenima. İlköğretim. İng. compulsory schooling Her çocuğun görmek zorunda |
zorunlu ödemeİng. backwardation1. Borsada önemli işlemlere bağlı belgitlerin azınlıkta olması nedeniyle satıcı bunları |
zorunlu işletmeİng. compulsory licencing of patentsSavaşta ya da barışta toplumun mal ve görevlerden belirli bir fiyatla |
mezun - Scrabble puan değerleri
| Harf | Puan |
|---|---|
| m | 2 |
| e | 1 |
| z | 4 |
| u | 2 |
| n | 1 |
| Toplam puan değeri | 10 |