mezar

mezar Ar. mez¥r

a. Ölünün gömülü olduğu yer, kabir, sin, makber, gömüt: “Yurdumuzun on dört yerinde Yunus'a ait olduğu söylenen türbe ve mezarlar vardır.” -A. Kabaklı.

mezar

Tütün denklerinde, ikinci nitelikteki tütünlerin yerleştirildiği taban ile kapak arası.

mezar

Reçineli çam.

< Ar. mezâr) mezar

mezar

Mezar, bk. mezel, mezer

---

mezar ile benzer kelimeler

anıt mezar a. Tarihî değeri olan kişilerin mezarı olarak yapılan anıt değerindeki yapı, mozole.

anıt-mezar Fr. mausolé (Mimarlık) Görkemli, anıtsal mezar.

mezar hücresi Fr. arcosolium (Mimarlık) Katakomplarda, içine ölülerin düşey olarak konulduğu üstü yarım kubbeli, süslü hücre. a. bk. katakomb.

mezar kaçkını a. Çok zayıflamış kimse.

mezar mumu İng. grave wax, mortuary wax Özellikle nemli topraklarda gömülen insan kadavralarında, ölümden bir süre sonra dokuların yıkımı sonucu, yağların hidroliziyle oluşan, suda çözünmeyen yağ asitleri, adiposir.

mezar soyguncusu a. Ölüyle birlikte gömülen değerli eşyaları çalan kimse, ölü soyucu, kefen soyucu, nebbaş.

mezar şiiri Fr. Poésie sépulcrale, Poésie de la nuit et de tombeaux Romantik öncesi devrinde, konu olarak geceyi, ölüleri ve mezarları alan içli şiir türü.

mezar taşı a. Gömülen kişiye ait kimlik bilgileri, dua vb. yazıları kazınmış olarak üzerinde bulunduran ve mezarın baş ucuna dikilen taş: “Aklımız ahiret ve ölüm fikrine mermerden mezar taşlarıyla alışırdı.” -İ. H. Baltacıoğlu.

---