meslek

meslek, -ği Ar. meslek

a. 1. Belli bir eğitim ile kazanılan sistemli bilgi ve becerilere dayalı, insanlara yararlı mal üretmek, hizmet vermek ve karşılığında para kazanmak için yapılan, kuralları belirlenmiş iş: “Mesleği ile ilgili olanlar bir yana bırakılırsa çok az kitabı vardı.” -T. Buğra. 2. Uğraş. 3. fel. Öğreti. 4. fel. Dizge. 5. esk. Çığır, okul, ekol: Edebî meslekler.

meslek

uğraş.

meslek İng. profession, vocation, occupation

Bir kimsenin geçimini sağlamak için sürekli yaptığı; bilgi, eğitim veya yaratıcı güç gerektiren etkinlik.

---

meslek ile benzer kelimeler

(bir şeyi) meslek edinmek 1) bir işi meslek olarak yapacak bilgi ve beceriyi kazanmak; 2) mec. bir şeyi yapmayı alışkanlık hâline getirmek.

kamu meslek kuruluşları İng. public professional associations Belirli bir meslek grubunun üyesi olmak zorunda bulunduğu, tüzel kişiliğe sahip, kanunla kurulan ve tüm organları kendi üyeleri arasından seçilen, kamu hizmet ve görevleri ile kamu kuruluşu olmalarının gerektirdiği ölçü...

meslek adı İng. name of profession +lIk/+lUk eki ile kurulan, meslek ve uğraşı alanlarını bildiren ad: aşçılık, boyacılık, işçilik, gözcülük, balıkçılık, ebelik, doktorluk, kitapçılık vb.

meslek bilgisi İng. professional knowledge 1. Herhangi bir meslek için öğrenilmesi ve sürekli olarak anımsanması gereken bilgilere verilen genel ad. 2. Öğrencilere ileride katılacakları belli bir meslekle ilgili temel bilgi, anlayış ve yöntemleri kazandırmak amacıyla mesl...

meslek danışması İng. vocational counseling Meslek seçimi, mesleğe hazırlık ve iş bulma gibi konularla ilgili sorunları olan bir kimseye görüşerek yardımda bulunma.

meslek dili bk. Dil.

meslek grubu İng. professional group, vocational group, occupational group Aynı tür etkinlikte bulunan insanlardan oluşan topluluk.

meslek hastalığı İng. occupational disease, professional disease Çalışılan işin niteliğine göre yinelenen bir neden veya iş görme koşulları yüzünden ortaya çıkan geçici veya sürekli hastalık, sakatlık veya ruhi bozukluk durumları.

---