mektupçu

mektupçu

a. tar. 1. Osmanlılarda, bir resmî dairenin yazı işlerini yönetmekle yükümlü yüksek görevli kişi. 2. esk. Bir il idaresinin yazı işlerini yöneten görevli.


mektupçu

Osmanlılarda, bir resmî dairenin yazı işlerini çevirmekle yükümlü yüksek görevli.


"mektupçu" karakter analizi

  • mektupçu, 8 karakter ile yazılır.
  • m harfi ile başlar, u harfi ile biter.

Karakter dağılımı

  • 'm', 'e', 'k', 't', 'u', 'p', 'ç', 'u', şeklindedir.
  • mektupçu kelimesinin tersten yazılışı ' uçputkem' diziliminde gösterilir.

(e,k,m,p,t,u,ç) harflerinden ile oluşan bazı kelimeler

uçup gitmek

kaybolmak, yok olmak: “Sağıma baktım. İhtiyar yoktu. Güneşin ilk ziyalarıyla beraber kaybolan hayalet gibi sanki silinmiş, u

toplu çekim
İng. distance shot, vista shot, very long shot, group shot

Sinema/TV. Bir yerin uzaktan çevrilmiş

pençe dutmak

Çarpışmak, pençeleşmek.

pabuç sektirmek

(Ortaoyunu) : Ortaoyunu'nda Kavuklu'nun bir becerisi.

Ort. O.): Kavuklu'nun zor olan bir gösterisi; pabucu düşürmeden sektir
mektupçuluk
, -ğu

a. Mektupçunun görevi.

mektupçu - Scrabble puan değerleri

HarfPuan
m2
e1
k1
t1
u2
p5
ç4
u2
Toplam puan değeri18