kucak kucağa

kucak kucağa

zf. 1. Birbirine sarılmış veya birbirine yüz yüze sokulmuş bir durumda: “Topla sürülen karışık topraklar, kucak kucağa kanları içinde yatan savaşçılar.” -H. E. Adıvar. 2. İç içe, yan yana, beraberce: “Şiirle dua, felsefe ile din, inkârla iman kucak kucağa.” -C. Meriç.

---

kucak kucağa ile benzer kelimeler

kucak kucak sf. 1. Bol bol: “Büyük kapıdan koltuk değnekleri çıkardılar.” -A. H. Müftüoğlu. 2. Kucaklanabilecek miktarda olan.

kucaktan kucağa zf. “Kadın, pek çok kişiyle yasal olmayan ilişkide bulunmak” anlamındaki dolaşmak (veya gezmek) deyiminde geçen bir söz.

(birine) kucak (veya kucağını) açmak 1) korumak: “Paris'teki hemşehriler bana büyük bir sevgi ve emniyetle kucaklarını açmışlardı.” -R. N. Güntekin. 2) sığınacak yer vermek: “Her çalışmak isteyene kucak açmışlardı.” -Y. K. Karaosmanoğlu.

gereme kucak Bir kucak dolusu anlamında da kullanılır: Bir odun yaktım.

kucak , -ğı a. 1. Açık kollarla göğüs arasındaki bölüm, aguş: “Kucağımdaki yavrumla yapayalnız kalmıştık.” -S. M. Alus. 2. sf. Açık kollarla göğüs arasına sığabilen miktarda olan: “Ortaya bir çamaşırla orta yaşlı, saçları alan talan bir Musevi kadını çıktı.”...

kucak çocuğu a. Yürüyemeyen, kucakta gezdirilen çocuk.

kucak dolusu sf. Pek çok, pek bol.

kuç kucak olmak Mucak kucağa olmak

---