konak

konak, -ğı

(I) a. 1. Büyük ve gösterişli ev: “Konaktan tekrar mektebe döndükten sonra uzun zaman boynu bükük dolaştım.” -E. İ. Benice. 2. Vali, kaymakam gibi yüksek dereceli devlet görevlilerinin resmî konutu. 3. hay. b. Konakçı. 4. esk. Araba veya hayvanla bir günde alınan yol: Buradan orası beş konaktır. 5. esk. Yolculukta geceyi geçirmek için inilen, konaklanılan yer.

konak, -ğı

(II) a. hlk. 1. Kundak çocuklarının başlarında görülen kepek tabakası. 2. Gözde oluşan ince tabaka.

konak Fr. Rhypia
konak

1. Saçtaki kepek. 2. Küçük bebeklerin başlarındaki kepek tabakası. 3. Cilt üzerinde kalan çıban ya da çiçek hastalığı izi. 4. Yaraların sert kabuğu. 5. Koyunların tüyleri arasındaki kir ve yün topakları. 6. Afyon alınırken, sütü içine karışan kozalak kabuğu. 7. Darı içinde bulunan kepek ve kabuk.

konak

1. Konuk, misafir. 2. Yolculukta geceyi geçirmek üzere yapılan yer, han.

konak

Yeni doğmuş buzağının pisliği.

konak

Bir günlük yol aldıktan sonra varılan köy, bucak, kent.

konak

Ölmüş bit kabuğu.

konak

Konuk.

konak

İki katlı köy evi.

konak

Durak, uzun bir yolculuk sırasında dinlenilen yer

konak

bk. konakçı.

konak İng. host

Bir asalağın hayatının tümünü ya da bir kısmını içinde ya da üzerinde geçirdiği, besin ihtiyacını ve korunmasını sağladığı organizma.

konak Fr. hôte

(zooloji)

konak İng. host

Bir parazitin hayatının tümünü veya bir kısmını içerisinde veya üzerinde geçirdiği, besin ihtiyacını veya korunmasını sağladığı organizma, konakçı.

konak İng. host

1. Bir parazitin veya enfeksiyöz etkenin hayatının tümünü veya bir kısmını içerisinde veya üzerinde geçirdiği, besin ihtiyacını veya korunmasını sağladığı hücre veya organizma. 2. Enfekte olmuş canlı.

konak

Çatısı kiremitli ev. (Dereyazıcı *Alaca -Çorum)

konak İng. host

Bir asılağın hayatının tümünü ya da bir kısmını içinde ya da üzerinde, geçirdiği ve besin ve korunmasını sağladığı organizma.

konak

1. Konuk olunan yer, menzil, müsafirhane. 2. Misafir. 3. Bir konaklık yer

koñak, (koñrak, kolak (II))

Başta saç aralarında olan kepek

koñak, (konuk)

Göz bebeği yerindeki aklık, pus

Konak, -k'ı

öz. a. (ko'nağı) İzmir iline bağlı ilçelerden biri.

Konak Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Konuk, misafir. 2. Konuk olunan yer.

Konak

Bartın ili, Kumluca bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Konak

Çankırı ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Konak

Denizli ili, Baklan ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Konak

Denizli ili, Tavas ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Konak

Diyarbakır ili, Eğil ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Konak

Giresun ili, Şebinkarahisar ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Konak

Hakkâri ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Konak

Malatya ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Konak

Mardin ili, Kocatepe bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Konak

Muğla ili, Selimiye bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Konak

Ordu ili, Gölköy ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Konak

Şanlıurfa ili, Çamlıdere bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Konak

Trabzon ili, Küçükdere bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Konak

Uşak ili, Eşme ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

konak ile benzer kelimeler

ağ konak Büyük ev.

ara konak İng. İntermediate host Asalağın gelişme evreleri sırasında beslenip barındığı konaklardan herhangi biri, aracı, ara hayvan, çı. İng. intermediate host Parazitin içerisinde geliştiği, ancak seksüel olgunluğa ...

ardışık konak İng. alternate host Parazitin yaşam döngüsünde birbiri ardına gelen konakları, çı.

ayırıcı konak İng. differential host Bir örnekte birden fazla virüsün bulunması durumunda, bireysel virüsleri izole etmek için kullanılan virüse özgül konak.

düş konak olmak Oturup misafir olmak.

konak idinmek İkâmetgâh ittihaz etmek

konak kapsamı İng. host range Bir enfeksiyöz etkene duyarlı olan veya etkenin enfekte edebileceği konak türlerinin çeşitliliği.

konak sahibi Sürekli konuk ağırlayan varlıklı kimse.

---